________________
१६४
श्री जैनहितोपदेश भाग ३ जो.
मरणथी विषयलालसानो अंत आववाथी रागद्वेषरूप कषायनो पण अंत आवे छे, रागद्वेष रुप कषायनो क्षय थवाथी घाति कर्मनो क्षय थाय छे अने अनंत ज्ञानादिक सहज अनंत चतुष्टयी प्रगट थाय छे. यावत् अवशिष्ट अघाति कर्मनो पण अंत थतांज अज अविनाशी मोक्ष पदवी प्राप्त थाय छे.
(१२०) मन अने इंद्रियोने वश करीने विषयलालसा तजवाथी आवो अनुपम लाभ थतो जाणीने कोण हतभाग्य कामभोगनी वांछा करीने आवा श्रेष्ठ लाभ थकी चूकशे ? मुमुक्षु जनोने तो विषयवांछा हालाहल झेर जेवी छे.
( १२१) विषयलालसा हालाहल झेरथी पण आकरी छे केमके झेरतो खाधा वादज जीवनुं जोखम करे छे अने विषयनुं चितवन करवा मात्रथी चारित्र - प्राणनुं जोखम थाय छे. अथवा विष खाधुं छतुं एकज वखत मारे छे पण विषयवांछा तो जीवने भवोभव भटकावे छे.
(१२२) विषय सुखने वैराग्य योगे तजीने फरी वांछनार बमन - भक्षी श्वाननी उपमाने लायक छे.
(१२३) योगमार्गथी पतित थता मुमुक्षुने योग्य आलंबन आपीने पाछो मार्गमां स्थापवामां अनर्गळ लाभ रहेलो छे.
(१२४) जेम राजीमतिये रथनेमिने तथा नागिलाए भवदेव
