________________
१३६
श्री जैनहितोपदेश भाग ३ जा.
ग्रंथमां कहेला सुंदर भावथी भावित पवित्र मनवाळा भव्य जीवोने आवा सेंकडो गये भाव दीपको वडे नित्य दिवाळी याभो ! एवी आ ग्रंथकारनी अंतर आशिष छे.
केषांचिद्विषयज्वरातुरमहो चित्तं परेषां विषावेगोदर्क कुतर्क मूर्छिन मथान्येषां कुवैराग्यतः || लग्नालर्क मबोध कूप पतितं चास्ते परेषामपि ॥ स्तोकानां तु विकारभार रहितं तद् ज्ञानसाराश्रितं ॥ १४ ॥
-
१४. केटलाकनुं चित्त विषय - पीडाथी विह्वल होय छे. केलानुं चिच कुत्सित ( मंद ) वैराग्यथी हडकवावाळं होवाथी जे ते विषयमा चोतरफ दोडतुं होय छे. केटलाकनुं वळी विषय-विषना आवेगी थता कुतकमा मन थयेलुं होय छे, तेमज केटलाकनुं तो अज्ञानरूप अंधकूपां डूबेलुं होय छे. फक्त थोडा कनुं चित्त ज्ञानसा
मां लागेलुं होवाथी विकार विनानुं होय छे. तात्पर्य के ज्ञानसारनी प्राप्ति महा भाग्येज थइ शके छे. जेमनुं चित्त विकार रहित होवाथी अधिकारी (योग्य) वन्युं छे तेमनेज आ ज्ञानसार संप्राप्त थइ शके छे. वाकीना योग्यता विनाना ने तेनी प्राप्ति थइ शकनी नथी.
(A)
