________________
जैनहितोपदेश भाग ३ जो. संसार भ्रमण थाय छे तथा आधि, व्याधि अने उपाधि जन्य अनेक कष्ट रुपी पर्वतोथी जेनी वाट विषम छे. आवी विपम स्थितिमां जीवने परिभ्रमण कर पडे छे. छतां अज्ञान वशवी जीवो तेथी उद्विग्न (विरक्त) थता नथी.
२. वली जेमा तृष्णारूपी तोफानी पवनथी भरेला क्रोधादि कषायोरुपी चार मोटा पाताल कलशा विविध विकल्परूपी वेलानी वृद्धि करे छे, संसारी जीव तृष्णा तरंगमां तणाता कषायने वशप-. डी चित्तमा संकल्प विकल्पोने पेदा करी परम दुःखनो भागी थाय छे, छतां अज्ञानना जोरथी विषय तृष्णाने तजी तेओ क्लिष्ट कषायोने जीती मुख समाधि साधवा अल्प पण प्रयत्न सेवी शकता, नथी. एवा अज्ञानी जीवो आप मतिथी अवळा चाली दुःख दावा-- नलमा स्वयंपचाय तेमां आश्चर्य शुं?.
३. वळी जेमां काम-अग्निरुपी वडवानल वली रह्यो छे, जे स्नेहरुपी इंधनथी सदा जाज्वल्यमान रहे छे, अने भयंकर रोग शोकादि मच्छ कच्छपोथी जे चोतरफ व्याप्त दीसे छे. छतां अविवेकी जीवो तेमांज रति धारण करी झंपलाय छे पण प्रत्यक्ष दुःखराशिथी मुक्त थवा प्रयत्न करता नथी. आवा विवेक शून्य संसारीनी वारंवार विडंबना थया करे छे. ॥
४. वली दुर्बुदि, मत्सर, अने द्रोहरूपी विजली, वंटोलीया;