________________
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो. १७ थी ते सार मात्र ग्रही शके छे. दुकाणमा प्राप्त परमार्थथी ते सुखें खपर हित साधी शके छे. अज्ञानी या शुष्कज्ञानी तेम. कदापि करी शकतो नथी. . ___ सम्यग् ज्ञानीने सम्यग् ज्ञानना वळथी समजायेला राग द्वेषादिक अंतरंग शत्रुवर्गने दमवा मुख्य लक्ष रहे छे. तेनी सकल करणी तेवा मुख्य लक्षथीज प्रवर्ते छे, तेथी तेने आ दृश्य दुनीया केवळ स्वार्थमय भासे छे. जे एक वस्तुने संपूर्ण जाणे छे ते सर्व वस्तुने संपूर्ण जाणे छे, एटले के जे सर्व भावने सर्वथा जाणे छ : तेज एक भावने संपूर्ण जाणी. शके छे. आ वातनी खात्री सम्यम् ज्ञानथी सारी रीते थइ शके छे. माटेज सत्समागम करीने या परोपकारशील महा पुरुष प्रणीत परमागमनी सहाय मेळवीने सम्यग् ज्ञाननो खप को करवो योग्य छे. एवा खपी पुरुषोज परम पदना अधिकारी थइ शके छे. जेम पूर्वे एक पण पदनु सम्यग् रीत्या श्रवण, मनन अने निदिध्यासन करवाथी कइक भाग्यवंत भव्योनु क-' ल्याण थयु छे, तेम सर्वकाळे थइ शके तेम छे. ज्यारे एक पण पद संबंधी सम्यग् ज्ञाननो आवो अपूर्व महिमा छे तो पछी तेवां अनेक पदवाळा सम्यग् ज्ञानतुं तो कहेज शुं? . . . . .,
ज्ञानी पुरुषों सम्यग् ज्ञानने अंपूर्व अमृत, अपूर्व. रसायण अने.. . अपूर्व ऐश्वर्य कहिने बोलावे छे. अने ते यथार्थ छे, केमके तेथीज:
