________________
'श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो. आत्मा परमपदनो भोगी थइ शके छे.
सम्यग् ज्ञानयुक्त आत्माज स्वर्ग अने मोक्ष संबंधी लक्ष्मीनो अधिकारी थाय छे. पण अज्ञान अने अविवेकात्मातो दुःखमय सं-, सार सागरमांज भ्रमण करे छे.
ज्ञानवंत-विवेकी गमे त्यां कर्म-मुक्त थाय छे, त्यारे अज्ञानी माणी ज्यां त्या कर्मथी बंधाय छे.
__ज्ञानहीन पाणी पुन्य, पाप, गुण अवगुण, तथा त्याज्यात्याज्य 'विगेरेना-विवेकने जाणी शकता नैथी. जेम जन्मांध जीव सूर्यना स्वरुपने जाणी शंकता नथी तेम अज्ञांनी अविवेकी जीव पण हिताहित, उचितानचित, तेमज भक्ष्याभक्ष्य पेयापेय संबंधी गुणदोषनु यथार्थ स्वरुप समजाने समर्थ थइ शकतो नथी. . उक्त हेतु माटे सम्यग् ज्ञान- जेम बने तेम आराधन करवा शास्त्रकार आपणुं लक्ष खेंचवा भार दइने कहे छ के
हे भन्यो ! निर्मळ गुणर्नु निधान, समस्त विज्ञानतुं बीज मुमुक्षुजनोए सेववा योग्य, सर्व तत्वप्रकाशक, पापतरुनु निकंदक अने मनरुप मदोन्मत्त हाथीनो गर्व गाळवाने केसरी सिंह समान, सर्वज्ञ भाषित सम्यग ज्ञानून तमे जरुर यथाशक्ति आराधन करो. तेनुं विराधन तो तमे कदापि करशों नहि.