________________
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो. १८९ परभव आचर्या, पाप अधिकरण मिथ्यातरे; जेह जिनाशातनादिक घणां, निंदिये तेह गुण घातरे ॥चे० ॥१०॥ गुरुतणां वचन ते अवगणी, गुंथिया आप मत जालरे, बहुपरे लोकने भोलव्यां, निंदिये तेह जंजालरे ॥०॥ ११ ॥ जेह हिंसा करी आकरी, जेह वोल्या 'मृषावादरे, जेह परधन हरी हरखीयां, कीलो काम उन्मादरे ॥चे. ॥ १२ ॥ जेह धन धान्य मूळ धरी, सेविया चार कषायरे; रागने द्वेषने वश हुआ, जे कीयो कलह उपायरे ॥ चे०॥ १३ ॥ जूठ जे आल परने दियां, जे कयो 'पिशुनता पापरे, रति अरति निंद माया मृषा, वलिय मिथ्यात्व संतापरे ॥ चे० ॥ १४॥ पाप जे एहवा सेत्रीयां, तेह निंदिये त्रीहुं कालरे, मुकृत अनुमोदना कीजिये, जिम होये कर्म विसरालरे ॥ चे० ॥ १५ ॥ विश्व उपगार जे जिन करे, सार जिन नाम संयोगरे, ते गुण तास अनुमोदिये, पुण्य अनुबंध शुभ योगरे ।। चे० ॥ १६ ॥ सिद्धनी सिद्धता कर्मना, क्षय थकी उपनी जेहरे, जेह आचार आचार्यनो, चरण वन सिंचवा मेहरे ॥०॥ १७॥ जेह उवझायनो गुण भलो, सूत्र सज्झाय परिणामरे, साधुनी जे वळी साधुता, मूल उत्तर गुण धामरे ॥ चे० ॥ १८ ॥ जेह विरति देश श्रावक तणी, जे समकित सदाचाररे; समकित द्रष्टि सुरनर तणी, तेह अनुमोदिये साररे ॥ चे० ॥ १९ ॥ अन्यमां पण दयादिक गुणा, जेह जीन वचन अनुसाररे; सर्व ते
१ असत्य वचन, २ चाडीयापणुं, ३ चारित्र, ४ उपाध्याय,
