________________
१९०
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो.
चित्त अनुमोदियें, समकित बीज निरधाररे || चे० || २० || पा नवी तीव्र भावे करी, जेहने नवी भव रागरे; उचित स्थिति नेह सेवे सदा, तेह अनुमोदवा लागरे ॥ ० ॥ २१ ॥ थोडलो पण गुण परतणो, सांभळी हर्ष मन आणरे; दोप लव पण निज देखतां निज गुण निज आतमा जाणरे || चे० || २२ || उचित व्यवहार अव लंबने, एम करी स्थिर परिणामरे, भाविये शुद्ध नय भावना, 'पावनाशय तणुं ठामरे || चे० || २३ || देह दमन वचन पुद्गळ थ की, कर्मथी भिन्न तुज रुपरे; अक्षय अकलंक छे जीवनुं, ज्ञान आनंद स्वरुपरे || चे० || २४ ॥ कर्मथी कल्पना उपजे, पवनथी जेम जलधिवेलरे; रूप प्रगटे सहज आपणुं, देखतां द्रष्टि स्थिर मेलरे || चे० || २५ || धारतां धर्मनी धारणा, मारतां मोह वड चोररे; ज्ञान रुची वेल विस्तारतां, वारतां कर्मनुं जोररे || चे० ।। २६ ।। राग विष दोष उतारतां, जारतां द्वेष रस शेषरे; पूर्व मुनि वचन संभारतां, " सारतां कर्म निःशेषरे || चे० || २७ || देखीयें मार्ग शिव नगरनो, जे उदासिन परिणामरे; तेह अणछोडतां चालिये, पामियें जीम परम धामरे || ० || २८ || श्री नय विजय गुरु शिष्यनी, शिखडी अमृतवेलरे; एह जे चतुर नर आदरे, ते लहे सुयश रंगरेलरे || ॥ चे० ॥ २९ ॥
॥ इति श्री हितशिक्षा सज्झाय समाप्त ॥ १ पवित्र इरादो, २ नाश करता.