________________
२० ]
चतुर्थ. सर्गः [ नेमिनाथमहाकाव्यम् पतितैरपि पुष्पस्तंर्भूतलं मुरभीकृतम् । विपद्यप्युपकुर्वन्ति पूतात्मानो हि निश्चितम् ॥२३।। उपरिष्टात्प्रसूनाना
भ्राम्यभ्रमरमण्डलम् । अन्वकार्षीत्तदा तत्र नीलोत्तरपटश्रियम् ॥२४|| प्रजगी गु जनव्याजाद् भ्रमराली प्रभोर्गुणान् । मधुच्छलेन पुप्पाली ताम्बूल प्रददौ५ किल ।।२।। दिक्चक्र सुरभीचक्रे स्वसौरभ्यगुणेन तैः । नून सुमनसा लोके परार्थेकफला गुणा ॥२६॥ पुष्पाम्बुवर्षमेतास्तु सवृत्य दिव्यशक्तित । गायन्ति स्म गुणान् नेतु. स्वोचितस्थानमास्थिता ॥२७॥ रुचक्-पर्वत-पूर्वदिश पुनर्वसुमिता ककुभामथ कन्यका. ।। यदुमहीपतिमन्दिरमागमन जलनिधि गिरित सरितो यथा ॥२८॥ जिनममूर्जननीमपि पूर्ववद् विनुनुवुर्वचसा गिरसानमन् । स्तुतिनती विदधाति न क सुघो शुभवतो भवतोयधिमोचिन. ।।२९, तदनु ता सुरनाथदिणि स्थिता करगृहीतमनोरमदर्पणा. । भगवतो विपुल विमल यश समुदिता मुदिता विदिता जगु ॥३०॥ रुचकदक्षिणत क्षणतस्ततो द्विसहिता पडमू पुनराययुः । स्तनयुगेन घनेन विराजिता कमलकोमलकोशविडम्बिना ॥३१॥ नतजिना र विसूनुदिशि स्थिता करपयोजमहाकनकाकुला. । मधुरसाधुरसा जगदु प्रभोरविकल विकलकमिमा यश. ॥३२।। अण्टौ प्रतीच्या रुचकाचलस्य कृप्टा प्रभो पुण्यभरै समेत्य । द्राक् सूतिसमन्यवतेरुरेता प्रिया मृगाणामिव रज्जुवद्धा. ॥३३॥ म्व ज्ञापयित्वा प्रणता निषेदु प्रभो प्रतीच्या दिशि देवतास्ता । हस्ताम्बुजातधु ततालवृन्ता दिड गनागकान्ता इव लोलकर्णा ।।३४।। ४. यशो मा सुभगीकृत ५. यशो मा, वि मा. प्रददे