________________
२३६
उत्तरज्झयणं एमेव भावम्मि गओ पओसं उवेइ दुवखोहपरंपराओ। पदुट्ठचित्तो य चिणाइ कम्मं जं से पुणो होइ दुहं विवागे ।। ६८ ।। भावे विरत्तो मणुओ विसोगो एएण दुक्खोहपरंपरेण । न लिप्पई भवमज्झे वि सन्तो जलेण वा पोक्खरिणीपलासं ।। ६६ ।। एविन्दियत्था य मणस्स अत्था दुक्खस्स हेउं मण्यस्स रागिणो। . ते चेव थोवं पि कयाइ दुक्खं न वीयरागस्स करेन्ति किंचि ॥ १०० ॥ न कामभोगा समयं उवेन्ति न यावि भोगा विगई उवेन्ति । जे तप्पओसी य परिग्गही य सो तेसु मोहा विगई उवेइ ।। १०१ ।। कोहं च माणं च तहेव मायं लोहं दुगंछं अरई रइं च । .... हासं भयं सोगपुमित्थिवेयं नपुंसवेयं विविहे य भावे ।। १०२॥ आवज्जई एवमणेगरूवे एवंविहे कामगुणेसु सत्तो। अन्ने य एयप्पभवे विसेसे कारुण्णदोणे हिरिमे वइस्से ।। १०३ ।। कप्पं न इच्छिज्ज सहायलिच्छ पच्छाणुतावेय तवप्पभावं। ... एवं वियारे अमियप्पयारे आवज्जई इन्दियचोरवस्से ॥ १०४ ॥ तओ से जायन्ति पीयणाई निमज्जिउं मोहमहण्णवम्मि। .. सुहेसिणो दुक्खविणोयणट्ठा तप्पच्चयं उज्जमए य रागी ।। १०५ ।। विरज्जमाणस्स य इन्दियत्था सद्दाइया तावइयप्पगारा। . न तस्स सव्वे वि मणुन्नयं वा निव्वत्तयन्ती अमणुनयं वा ।। १०६ ।। एवं ससंकप्पविकप्पणासुं संजायई समयमुवट्ठियस्स । अत्थे य संकप्पयओ तओ से पहीयए कामगुणेसु तण्हा ॥ १०७ ॥ स वीयरागो कयसव्व किच्चो खवेइ नाणावरणं खणणं । तंहेव जं दंसणमावरेइ जं चऽन्तरायं पकरेइ कम्मं ।। १०८ ॥