________________
१५०
उत्तरायणं
संजओ अहमम्मीति भगवं ! वाहराहि मे। कुद्ध तेएण अणगारे डहेज्ज नरकोडिओ ॥१०॥ अभओ पत्थिवा! तुम्भं अभयदाया भवाहि य । अणिच्चे जोवलोगम्मि कि हिंसाए पसज्जसि ? ॥ ११॥
जया सव्वं परिच्चज्ज गन्तव्वमवसस्स ते। अणिच्चे जीवलोगम्मि कि रज्जम्मि पसज्जसि ? || १२॥ जीवियं चेव रूवं च विज्जुसंपायचंचलं । जत्थ तं मुज्झसी रायं पेच्चत्थं नावबुज्झसे ।। १३ ॥
दाराणि य सुया चेव मित्ता य तह वन्धवा। जीवन्तमणुजीवन्ति मयं नाणुव्वयन्ति य ॥१४॥ नीहरन्ति मयं पुत्ता पियरं परमक्खिया । पियरो वि तहा पुत्ते वन्धू रायं ! तवं चरे।। १५.।। तओ तेणज्जिए दव्वे दारे य परिरक्खिए। कोलन्तऽन्ने नरा रायं ! हतुटुमलं किया ।। १६ ।। तेणावि जं कयं कम्मं सुहं वा जइ वा दहं । कम्मुणा तेण संजुत्तो गच्छई उ परं भवं ।। १७॥
सोऊण तस्स सो धम्म अणगारस्स अन्तिए । महया संवेगनिव्वेयं समावन्नो नराहिवो ।। १८ ।। .. संजओ चइउं रज्जं निक्खन्तो जिणसासणे । गद्दभालिस्स भगवओ अणगारस्स अन्तिए ॥१६॥ चिच्चा र पव्वइए खत्तिए परिभासइ । जहा ते दोसई रूवं पंसन्नं ते तहा मणो ॥ २० ॥