________________
३५४
जैन रामायण सातवाँ सर्ग ।
श्री शांतिनाथ भगवन् , भवांभोनिधि तारण । सर्वार्थसिद्ध मंत्राय, त्वन्नाम्नेऽपि नमोनमः ॥ ये तवाष्टविधां पूजां, कुवैति परमेश्वर । अष्टापि सिद्धयस्तेषां, करस्था अणिमादयः ।। धन्यान्यक्षीणि यानि त्वां, पश्यंति प्रतिवासरम् । ते भ्योऽपि धन्यं हृदयं, तदृष्टो येन धार्यसे ॥ देव त्वत्पाद संस्पर्शा-दपि स्यान्निर्मलो जनः । अयोऽपि हेमो भवति, स्पर्शवेधिरसान्नकिम् ॥ त्वत्पादाब्न प्रणामेन, नित्यं भूलुंठनैः प्रभो। शृंगार तिलकी भूयान्-ममभाले किणावलिः ॥ पदार्थैः पुष्पगंधाद्यै-रुपहारीकृतैस्तव । प्रभो भवतु मद्राज्य-संपद्वल्लेः सदा फलम् ।। भूयो भूयः प्रार्थये त्वा-मिदमेव जगद्विभो ।
भगवन् भूयसि भूयात्-त्वयि भक्तिर्भवे भवे ॥' भावार्थः-देवाधिदेव जगतके त्राता परमात्मास्वरूप सोलहवें तीर्थंकर श्री शान्तिनाथ प्रभुको मेरा नमस्कार हो । संसार सागरसे तारनेवाले हे शान्तिनाथ भगवान ! सर्व अर्थोंकी सिद्धिके लिए-सारी इच्छाओंकी पूर्तिके लिएमंत्र समान आपके नामको भी नमस्कार है । हे प्रभो ! जो आपकी अष्टप्रकारी पूजा करते हैं, उनको 'अर्णिमा'-दि
१-आणिमा, लघिमा, प्राप्ति, प्रकाम्य, महिमा, ईशिता, और कामावसायिता ये आठ प्रकार सिद्धियाँ होती हैं।