Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 81

पृथ्वीचंद्र ने गुणसागरनुं चरित्र.
६०
ए नर तारा चित्तनो चोर बे. साचो ए पश्यतहर जोतां देखतां चित्त ने चोरे बे. पी बीजी चतुर सखीयें कयुं, ए व्यवहारीयानो पुत्र ज्ञानवं त रूपवंत ने दातार देखाय बे. जेणें पोतानुं चित्त ने वित्त एक देना मात्रमां दधुं ते घटे बे. ए वर पण ए कन्याने योग्य वे ॥ २९५ ॥
"
त्यार पी वली बीजी सखी कहे बे, ए तो वर रांक ले. अतिशय का मी कामवा पीड्यो बे, ते जीवतव्यने अर्थे संजीवनी औषध समान तुमने इसे बे. हे स्वामिनि, ते माटे तारे पासे याव्यो वे. ते सांजली क दिसुंदरी सखियोप्रत्येंकहेले के, ए सर्व ढुं जाएं बुं. ए प्रतापें सयुं. हे सखी
! आगल चालो. एटलामां ते कुमार स्वनावेंकरी सहसात् टींक्यो. बी कीने 'नमो जिनेश एम बेली वेलायें तेणें कयुं. त्यारे बाइयें तेने जैनी जाएयो. ते कुमारनुं उत्तम मनोहर " नमो जिनेाय” एवं वचन सांनज़ी उल्लास पामी थकी ते पोतें बोली के, जैन प्राणी जगतमां चिरंजीवी रहो.
ते पक्षी विसुंदरी यें पोताना चित्तनो अभिप्राय पिताने जणाव्यो. त्यारे तेना पिता सुमित्र व्यवहारीयें तेना कुल, धर्म, विज्ञान सर्व पूलया. जेम नव्य जीवने जिनवाणी सांजव्याथी श्रात्मज्ञान याय, तेम तेना कुल, धर्म सांनव्याची तेनो वृत्तांत जाएयो. सुमित्र व्यवहारियें तेना परिजनथी तेने देवगुरुनी नक्किवंत जैन कुल जाली पोतें त्यां जइ जने मूहुर्ते क सुंदरीने धर्मकुमारनी सायें परणावी ॥ ३०१ ॥
ते विसुंदरीने बहु रूपवंत कलावंत पुरुष मागी, पण जैनधर्मी विना बीजा पुरुषोने तेना पितायें पूर्वे न दीधी. परंतु धर्मकुमारने तो याच्या वि ना पण ते जैन धर्मनो जाए हतो तेथी तेने परणावी. माटे अरिहंतना मतने विषे रह्या जे प्राणी ते अणप्राय अर्थने पामे. हवे ते कन्यानो विवाह जली रीतें थया पढी, जेना संपूर्ण मनोरथ सिद्ध यया वे एवो ध कुमार परलेली स्त्रीने साथ लेइ पोताने घरे ताम्रलिप्ति नगरीने विषे गयो. एक वे चित्त ने स्वभाव जेना एवा ते वेहनो मांहोमांहे प्रति प्रेम हो तो वो एक निमेष मात्र परस्पर वियोग खमी न शके.
"
एकदा ते व्यवहारी धन उपार्जवाने अर्थे स्त्रीने साथ लेइ बहाणे च ढ्यो. ते धर्मकुमार प्रिया सहित कुशल देमें सिंहलद्वीपे पहोंच्यो. त्यां यो डा कालमां घणुं इव्य उपार्जीने पाठो वव्यो. त्यां दैवयोगयी गाजवीज,