Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 77

पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. ६५ जइ बुझिसुंदरीने कहे जे, केम तें दूतीने निघ्बी काढी ? तो बाटली सौना ग्यता उपरांत तुं हुं अधिक मंजरीने ले .मारी आझा जो तें मानी हो त तो ताहरा जरतार तथा तुं एवी आपदा नहि पामत. पोतानी अर्थसि दि थाय त्यारे अति चंम दंम कोण करे ? हे मानिनी ! जो तुं अतुल मान ने इछे , तो माहरी आदेशकारिणी था. मुफ नपर स्नेहधरीने मान्य कर.
एवा ते कामी राजानां वचन सांजलीने संवेग रंग वाली पूर्ण तरंगिणी समान वागीयें करी राजाने प्रतिबोधवाने बुझिसुंदरी कहे . हे राजन् ! ए परस्त्रीगमनरूप अकार्यनेविपे हीन जाती वाला जे मूर्व होय ते गम न करवाने इले, पण तमारा सरखा कुलवंत पुरुपने एह, अकार्य पाप बबुं न घटे. विषय रूपणी अग्नियें तप्या होय तोपण संत पुरुष पोतानी मर्यादा न मूके. जेम प्रबल वायुयें खोनाव्यो होय तो पण समुह मर्यादा न मूके. हे राजन् ! जे धर्ममार्गेज प्रवर्ने ते राजाने राजऋषि कह्या ने. अने जे राजा अन्याय करे, अधर्म मार्गे वर्ते, ते राजा नहि. परंतु तेने तो राक्षस कहियें. राजाने पोताना देशनी प्रजा जे , ते तेने पुत्र समान ने, ते पुत्र पुत्री उपर न्यायवंत राजायें कामराग करवो न घटे. तारा अंतःपु रने विषे कुलवंती एवी घणी राज्य पुत्रीयो , ते माराथी पण अधिक रुपवंती , तो तुं मारा सरखी हीन स्त्रीनीला करतो गुं लाजतो नथी ? जेणें परनारीनो प्रसंग कीधो तेणें प्रताप रूपिया वृदना मूलमां अग्नि मूकी एम जाणजे. तारा निर्मल कुलवंशने अपजस मय कलंकी एवा चश्मानी पेकां तुं मलिन करे ले ? एवां वचन बुद्धिसुंदरीयें राजाने उक्तियुक्तिसहित कह्यां, पण ते मूढबुद्धि कामी राजाना चित्तमांहे न रह्यां. जेम नया घडा नपर पाणी रेंडीयें, ते वही जाय तेम तेना वचन राजाना कानमांनाव्या.
तेवारे राजा हसीने कहेले. हे सुंदरि ! ए सर्वे ढुं जाणुं लु, पण स्नेहना रसीयाने ए वितर्क वार्ता कहेवी घटे नहि ॥ यतः ॥ जनुं गतिहि अतुं चश्मर, तुबविपाण पीमर खिऊई॥ जनुं जुत्तु अजुत्त जोश, जई नेह हंता सुजालं जलिदिऊई ॥१॥ ते वेला बुदिसुंदरीये राजाने अतिकामी जाणी, कालविलंब अटकलीने हमणां ए समये जे युक्ति करवी जोश्ये ते बुद्धि पूर्वक धारीने राजा प्रतें कह्यु के, हे राजन ! मारी ए प्रार्थना डे के, त मारा चित्तने विपे तमे मारा उपर नोगानिलापनो निश्चय कीधो. तो ज्यां