________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. ५७ ने कोइ बीजो करतो होय तेहने शुद्ध बुद्धि बले करी निवारीये. एहवो नियम मुनि राजने मान्य जे. ___ए व्रत पाले तेहनी देवता चाकरी करे, तेहने शक्षिसिदि प्रसिह था य, तेहनां सर्व कार्य सिह थाय, तेहने दिन दिन प्रत्ये महा मंगलिक थाय, तेहने जल ते थल थइ जाय, एमज शत्रु ते मित्र थाय. अाग्न ते जल थाय, विष ते अमृत थाय, सर्प ते फूलनी माला थाय, सिंह ते शि याल थाय. एटलां वानां शीयल व्रत पाल्याथी थाय. कुलवंतनी स्त्राने ए व्रत घटे ले. एहवं साध्वीनुं वचन ते स्त्रीनने इष्ट थयु. जे रोगीयाने नोजन वहालुं होय ते वली वैये पण का, तेनी पेठे ते साध्वीनुं वचन सत्य कीधुं, एटने चोथु व्रत पालवू एहवो नियम ते बायें आदस्यो. त्यार पड़ी तेमने श्रीजैनधर्म आराधतां केटलो एक काल जतो हवो. ___ एवे समये नंदनपुर थकी चाजायें परदेशी लोकना मुखथकी रतिसुं दरीना रूपनुं वर्णन सांजली पोताना प्रधानने मोकट्यो. तेवारें रतिसुंदरी ना पितायें जाण्यु, जे ए कन्या भाग्यवंती जे. जे ए राजायें सामी मागी. तेवारे पिताये आदरसहित सादात् लक्ष्मीनी पेठे पोताना प्रधान साथें चंडाजाने परणाववाने पोतानी पुत्री सामी मोकली. ते राजायें नले दिवसे मोटा महोत्सवें रतिसुंदरीनुं पाणिग्रहण की .ते बाइसर्व कलायें सं पूर्ण दे अने चंडाजा पण सुव्रती शीयसवंत जे. ते संपूर्ण चंश्नीपे बे पदें पूरो ने. ते जेम चंइमा ज्योत्स्नानी कांतिये करी शोने, तेम ते चंराजा रतिसुंदरी कन्याये करी शोने ॥ १६१॥ __ एहवे समये कुरुदेशना राजा महेंऽ सिंहें जनजनना मुख थकी रति सुंदरी चंडाजाये परणी एम सांजलीने चंडराजा जणी कन्या क्षेवाने दूत मोकल्यो. ते दूतें आवी चंराजाने सनामध्ये कयुं, जे अमारो जे स्वामी महेंसिंह राजा तेणें एम कहेवराव्युं , ने कह्यु के के, पूर्वे पण तमारे अमारे पुरुषपरंपराये चिरकालनी परस्परें देम सुखकारी प्रीति ने ॥१३॥ सुजातनो वंश , तेनी बांधीजे ध्वजा ते यद्यपि वायरें करी कंपाय , पण सुजातनो सुवंश क्यारे पण हालतो नथी. तेहनी पठे सुजातिना पुरुष जे ने ते जो प्रिती होय तो विषम कार्य पण करे तेमाटे ते राजाये महारा