________________
पृथ्वीचंद ने गुणसागरनुं चरित्र.
३५
ने देवतानी ऋद्धि, दिव्यजोग संपदा, विविध प्रकारनीविद्या, विज्ञान, ए सर्वने पाम घलु गुलबे, परंतु निश्वयथी एक समकित पामनुं ते महा दुर्जन बे. समकितरूपी महारत्ननो दीवो जेवारें कदयनेविषे प्रगट्यो, ते वारें जीव देवगुरु ने धर्म तथा दर्शन, ज्ञान, अने चारित्र रूप तत्व नो जाएथयो, तेवा ते खढारदोष रहित एवा श्रीवीतराग देवने देवकरी जाणे. ते काव्यें करी कहेने ॥ रागद्वेष कषाय मोह मथनो निर्दग्धकर्मेध नो, लोका लोक विकाश केवलगुणो मुक्तायुधो निर्भयः ॥ शापानुग्रह वर्जि तो गद तृषा कुकाम निाजरा, क्रीडा हासविलास शोक रहितो देवाधि देवोजिनः ॥ १ ॥ अर्थः- वीतराग देव ते कहेवा ले तोके, राग द्वेष ने मोहना मथनार ते, तथा शुक्ल ध्यानेंकरी कर्मरूप इंधन ज्वालीनें लोका लोक प्रकाशक एवोजे केवलज्ञान रूपगुण तेने पाम्यावे, खायुध रहित प्र
निर्भय, कोइने सराप नथी देता, कोइनी उपर अनुग्रह पर चादरें करी नथी करता, जेने रोग नथी, तृषा नथी, कुधा नथी, कामनिश नथी, जरा, क्रीडा, हास्य, विलास, शोक इत्यादिक अनंत दोष रहित एवा देवा धिदेव श्री जिनेश्वर वीतराग जगवान ते देव जाणवा.
हवे गुरु कहेवा होय ते कहे बे:- दयावंत, सत्यनापी, दत्तत्यागी, ब्रह्मव्रतधारक, परिग्रहरहित, जेमने शत्रुने मित्र सरखा बे, मृतिकाने कं चन, तृण ने मणि, सुख ने दुःख, तृण बने स्त्रीनासमुदाय ए सर्व जेने सम परिणामे बे. एवा जे मुनिराज ते गुरु जाणवा.
तथा धर्म ते कोने कहियें ? श्रीजिनेश्वरजापित धर्म ते एक देशथी श्र ने बीजो सर्वथी एवा बे प्रकारे बे. तेमां पंच महाव्रतरूप श्रमणधर्म तथा रात्रीनोजन विरमण रूप ते सर्वथी धर्म जाणवो, तेना धारक मुनिराज a. ने बीजो सम्यक्त्वमूल बारव्रतरूप देशविर तिनो धर्म ते देशथी धर्म जाणवो. तेना धारक ते श्रावक बे. ए वे प्रकारनो धर्म कह्यो, ते धर्म मोनो पमाडनारो बे. वली सम्यक् ज्ञान, दर्शन अने चारित्रनी उपर जे श्रद्धान ते समकित जावं. ते समकित कहेतुं वे तोके, चिंतामणिरत्न, कामधेनु, तथा कल्पवृक्ष तेथकी अधिक प्रभाववालुं बे. ते समकित सर्व धर्मनुं श्राधारनृत बे. एवं समकित श्रीवीतरागें कहां ते धर्म जावो.
इत्यादि देशना सांजली मोहनी कर्मनी महोटी दृढ गांठ नेदी मिथ्या