________________
४५३
जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. शोनवा लाग्यो. अने तेना विनीत एवा मंत्री, सामंत वगेरे राज्यांगनुं चितवन करवा लाग्या. अने ते राज्यांगनी ज्यारे योग्य व्यवस्था करवा लाग्यो, त्यारे समृधिनी पण वृद्धि थवा लागी, तेथी ते सुख सागरमां निमग्न थयो. वली सगुणना समूहy धाम एवा ते कुसुमायुध राजानुं जे यश हतुं, तेने को पण तेकाणे रहेवानुं स्थान न मलवाथी क्रोधायमान थने ते त्रण जगतने विपे प्रसरी गयु. अर्थात् जेम को सारा माणसने क्यांश रहेवानुं स्थान न मले, तो ते जेम रोपयुक्त थइने सर्व स्थाने फरे ? तेम तेनु शुभ एवं यश पण त्रण जगतमा फरवा लाग्यु. ए कवियें नत्प्रेक्षा करी ने. हवे ते कुसुमा युध राजाने सर्व सारनूत एवी इतिथी संयुक्त एवं उत्तम राज्य प्राप्त थयु जे, तो पण तेमां तेनुं मन रंजित थातुं नथी. अने पोताना पिता जय राजायें जे धर्मनुं आचरण कयुं वे, तेवा अहधर्ममां राजी थाय . वली ते कुसुमायुध राजानुं मन, अरिहंत जगवाननी पूजा, यात्रा, स्नात्र पूजा वगेरेमा जेतुं प्रसन्न थाय बे, तेवं गीत, नृत्य, वाद्यमां, तथा नद्या नादिकमां केली करवाथी प्रसन्न थातुं नथी. वली ते राजाना राज्यने विषे स्त्रीयो, बाल, गोपाल, मागध जे कोइ गीतगान करे , ते सर्वे थईशुणयुक्तज गान करे ले, परंतु जिह्वाने मलिन करनार एवा शृंगार रसयुक्त संसारासक्ति वधारनार एवा गीतन गान करतां नथी. अने निष्कलंक, तथा व्रतरूप कलाथी पूर्ण एवो कुसुमायुधरूप जे अपूर्वचं, तेना उदयथी मिथ्यात्वरूप जे महा तम हतुं, ते जलदी दूरज जातुं रडुं.
हवे ज्यारे विजयविमानमाथी च्यवी ते कनकध्वज राजानो जीव, कुसुमायुध थश्ने अवतस्यो, त्यारे तेनो मित्र जे जयसुंदर कुमार हतो, ते त्यांथी चवी क्या अवतखो ? ते कहे . के कुसुमायुध राजाने राज शेखर राजायें जे बत्रीश कन्यापरणावी हती, तेमां जेनुं कुसुमावली एवं नाम डे. एवी जे कन्या हती, तेमने ते कुसुमायुधे पट्टराणी करी , तो तेनीसाथें नोग जोगवतां कुसुमायुध राजाने घणोज काल व्यतीत थ गयो. हवे ते विजय विमानमां देवता थयेलो जयसुंदर कुमारनो जीव, त्यांथी च्यवीने ते कुसुमायुध राजानी पट्टराणी कुसुमावली राणीजे हती तेना उदरने विषे पुत्रपणे आवी उपन्यो. ज्यारे ते पुत्र गर्नमां आव्यो, त्यारे ते राणी स्वप्नमां निर्धूम एवो अनि दीठो. अने ज्यारें प्रातःकाल थयो, त्यां तो तेने प्रतिदिन ज