________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. ४५१ चूर्ण खवराव्यु, तेथी अमाझं अज्ञानमद्य उतरी गयु. माटे हे माहाराज! अमो आ सर्व संसारना सुखने प्रत्यक्ष रीतें अस्थिर न जापीयें बैयें. अने हे नगवन्! या असार अने इंजाल समान संसारने मोहांध पुरुषो जे , ते सत्य जाणे ,परंतु अमोयें तो हवे ते संसारने दुःखावहज जा एयो , माटे तेनो त्याग करी आपनी पासेंथी अमो तो संयम लेवा हियें बै? ते सांजली नगवान् कहे , के हे नृपोत्तमो! तमोने आवी संयमेहा थर, तेथी हवे तमें निश्चे जाणजो जे तमारु कल्याणज थयु. परंतु हवे तमो संयम लेवामां जरा पण विलंब करशो नहिं. कारण के इंडि यग्राम जे , ते पुर्जय , अने मन , ते पवन समान चंचल ले. तेथी हाल जेवी तमोने संयमेबा ले, तेवी पनी रहेशे नहिं ? ते सांजली राजशे खर राजा अने मानतुंग राजा, जय राजाने कहेवा लाग्या के हे नरें ! तमो अमारा आ राज्योने ग्रहण करी आ गृहस्थाश्रमरूप आपत्तिथकी अमारो निस्तार करो. जे आपत्तियकी बुटीबमें अमारा इलित कार्यने साधी यें ? ते सांगली जयराजा कहेवा लाग्यो, के हे राजा ! तमें कहो बोते खरी वात , पण ज्यारें मारी स्त्रीनुं वनदेवीयें हरण कयुं हतुं, त्यारेंज में अनिग्रह करेलो , के ज्यारे ते स्त्री मने मले, त्यारें मारे दीदा लेवी ? तो हवे ते मारो अनिग्रह पूर्ण थयो, अने हुँ तो तमोने मलवा पहेलांज चंपापु रीनु राज्य बोडी संयम लेवा तत्पर थयो हतो, परंतु तेम ते दिवस न बन्युं, त्यारें हवे ढुं, ते संयम सेवामां केम विलंब करूं ? वली तमोयें कह्यु के अमारां बेदुनां राज्य लीयो, तो हे नाश्यो! ज्यारे ढुं माहारा रा ज्यनी इला करतो नथी, तो तमारा राज्योने गुं करूं ? ते पनी ते त्रणे राजा-यें जय राजाना कुसुमायुध कुमारने पुण्याधिकवान जाणीने ते त्रणे राज्यो ते कुमारने आप्यां. अने तेय ते केवली नगवान् पासेंथी चारित्र अंगीकार कयुं. अने कुसुमायुध राजानी मा जे प्रियमती राणी हती, ते पण ज्यारें पोताना पतिनी साथेंज संयम लेवा तैय्यार थइ, त्यारे तेना स्वामी जय राजायें तथा पोताना पिता मानतुंग राजायें अने बीजायाम त्योयें ना कही. तेथी तेणें संयम लीधुं नहिं.
हवे कुसुमायुध राजा, पोताना पिताने गाम आवी ते पितानी राज्य गादीपर बेठो, तेथी तेजःपुंजमय तथा शरदृतुना रविसमान प्रतिदिवस