Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 39

पृथ्वीचंद ने गुणसागरनुं चरित्र.
२७
अने तेनो केवो अर्थ कीधो ? तो शास्त्रनी जाए एवी ते मारी प्रियाने का मशास्त्रमां कौशलता संभवे बे. तेमां गुं कहेतुं ? माटे हुं मंदबुद्धि, अनार्य, निर्लज, दूर्गतिनो जानारो, निर्भाग्य एवो बुं हुं ते स्त्रीरत्नने अयोग्य बुं. जेने में निरापराधे तेवुं दुःख दीधुं. एम चित्त मध्येराजायें शोचना क री. ने दीनवदन य मंत्रीने कयुं, हे मंत्री ! पापी एवा अपुलीयें में जे महा पाप कीधुं. जे ते कन्या पिताने घेर सुखें समाधें रही हती ! हा हा ! तेने में नर्थ माडी दुखणी करी. माटे हवे हुं प्राण धरवाने समर्थ न श्री. तेथी तमे चिता खडकावो, तेमां हुं बलीने पवित्र यावं. त्यारें प्रधानें, राजाने अत्यंत दुःखी तथा मरणानिमुखी जाणीने ते मंत्री राजाने एकांते कवा लाग्यो के, हे राजा ! तमे सांजलो. जे नला सेवक होय ते स्वामीनुं हिताहित जाणे. हे स्वामी ! जे काम करियें ते विचारी परखीने करीयें तो फल पांमीयें, पण सहसा यविचायुं करे ते अशाता पामे. ॥ यतः ॥ स हसा विदधीत न क्रियामविवेकः परमापदां पदम् ॥ वृणते हि विमृश्य कारिणं गुण लुब्धाः स्वयमेव संपदः ॥ १ ॥ यर्थः - सहसा विचार करया विना कोइकार्य कर नहीं. अविचार जेबे ते खाकरा दुःखनुं स्थानक बे. विचार कर काम करवानी जेने टेव बे, ते पुरुषने संपत्ति पोते यावी वरे बे. हे नाथ! में तमारी खाज्ञापण करी, अने ते स्त्रीने पण जीवती ए कांतस्थ राखी ने हवे जेम तमारी खाज्ञा होय तेम करियें.
.
एवं सांजली राजा यानंद पामी प्रधानने कहे बे, हे मित्र ! तें ए स्त्रीने जीवती राखी ए मने जीवितदान प्राप्युं पढी राजायें प्रजाते ते निर्दोषी स्त्रीने घेर तेडी अपराध खमाव्यो. अने ते दिवसथी राजानो राणी उपर प्रेम वृद्धि पाम्यो. इति पद्म राजा कथा ३३४ ए दृष्टांत शंखराजाने साधुयें कह्यो.
माटे हे राजें! पूर्वे जडबुद्धि एवा ते पद्मराजायें अविचाखुं काम क रीने एवा दुःख रूपणी तुलामां पोतानो आत्मा पाड्यो. तेम तुं पण
विचार काम करी अबला सतीने दुःख देश ने हवे पश्चात्ताप करे d. पण धर्मना जाण होय तो ते परजीवनो घात न करे. तेम ग्रात्म घात पण न करे. जेमाटे यात्मघात समान बीजुं कोई पाप नथी. जे कुबुद्धि प्राणी दुष्कर कर्म करे, ते वली तेना दोष टालवाने माटे आत्मघात करे बे. पण सर्व दुःखने टाले एवो सुगम धर्म श्रीवीतराग देवनो नांख्यो बे,.