________________
३०४ जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. धर्मने अंगीकार कस्य. आ प्रकारनां धर्मतत्त्वरूप अमृतनुं कर्णपुटथी पान करी महामोहविषनुं वमन करी विवेकचैतन्यने प्राप्त थइने तेणे सर्वसंव ररूप चारित्रने अंगीकार कयुं. अनुक्रमें ते केवली थइने परम पदने प्राप्त थयो. या प्रकारना धर्मफलने सांनलवाथकी उत्पन्न थयेलो जे प्रमोदनर, तेणें करी पूर्ण चित्तवालो एवो ते नृपति, ते मुनिराजने नमस्कार करीने कहेवा लाग्यो के हे मुनीं ! आपना प्रसादथी हाल जिनधर्मनो सर्व में सारी रीतें जाण्यो ने, माटे हवे था तु संसारपर प्रीति थाती नथी, तेथी या मारा राज्यनु स्वास्थ्य करी हुँ आपनी पासेंथी चारित्रने ग्रहण करीश ! ते सांजली गुरु बोल्या के हे राजन् ! तमारो जो खरे खरो दीक्षा लेवानोज विचार , तो तेमा हवे विघ्न न थाय, तेम त्वरा करो. ते सांगली हर्पित थयेला ते श्रीवलराजायें वेर यावी, पोताना नाना नाइ शतबलने पोतानुं राज्य बापवा माटे फरमाव्यु, के हे ना ! माझं राज्य तमो स्वीकारो, कारण के हवे ढुं प्रव्रज्या लेवा हुं . त्यारे ते शतबल राजा नमन करीने कहेवा लाग्यो के हे देव! मने पण थाप दीक्षा लेवानी श्राझा थापो, के जे दीक्षाथी हुँ पण फुःख रूपजलथी नरेला जयंकर एवा संसार समुड्ने तरूं? कारण के ते संसारसमुश, महाव्रतरूप वाहाण विना बीजी कोइ रीतें तरातो नथी. त्यारे श्रीबल राजा बोल्यो के हे वत्स ! तम जेवा शाततत्त्व मनुष्यने तो एमज कहेवु उचित , परंतु हे नाइ ! आप णा कुलपरंपराथी आवेला आ राज्यने तमो केटलाएक दिवस नोगवो. अने ज्यारे आपणा पुत्रो महोटा थाय, त्यारे तेनी पर राज्यनार आरो पण करीने प्रव्रज्या खेजो. एम तेने घणीरीतें समजाव्यो, तो पण ते वात तेणें अंगीकार करी नहिं. त्यारे ते श्रीबलराजायें सर्व राज्य नार, पोताना पुत्र गिरिसुंदरकुमार पर नारखी अने युवराजपद ते रत्न सार कुमारने सोंपी, जिनप्रासादनेविषे जश् प्रतिमानुं अर्चन करी, सत्पा त्रोने महानक्तियें करी दान दश,दीन अने अनाथजनोनो उभार करी चतु विधसंघनी पूजा करी, शतबल, सामंत, अमात्य, सेनापति, सार्थवाह प्रमुख लोकोयें सहित महोटा आमंबरथी गुरुनी पासें थावी, ते श्रीबल राजायें साथें आवेला शतबल सामंत प्रमुखनी साथै दीदा ग्रहण करी. पड़ी जेम गुरुये कह्यु, ते प्रमाणे व्रतोतुं वाराधन करी ते सर्वे महर्षियो थया.