________________
३५६
जैनकथारत्नकोष नाग सातमो. हुँ गिरिसुंदर बुं,माटे होय तो होय? केम के आवां त्रण कारणथी तो ते गिरिसुंदर होय एम नासे . ते त्रण कारण कयां? तो के प्रथम कारण तो एने, के था पुरुषनी वाणीनीगंनीरताजे , ते गिरिसुंदर जेवीज .वली बीजं कारण ए डे, के जे दिवसथी या पुरुष, मारी पासें थाव्यो , अने में जोयो बो, ते दिवसथी या पुरुषमा मारी गुरुनावनी बुद्धि जेवी मारा ज्येष्ठनाइ गिरिसुंदरमा डे, तेवीज थ . वली त्रीजुं कारण ए ,के थावा राज्य बापवा समान मोहोटा प्रसादने करनार एवा देवोनी वाणी पण को दिवस मिथ्या थवानो संलव नथी? वली विचारे ले के कदाचित् एम जागीय के ते पूर्वोक्त त्रणे कारणथी ते गिरिसुंदर ने. परंतु तेनुं शरीर तथा रूप तथा
आरुति,गिरिसुंदर जेवां देखातां नथी, तेथी ते गिरिसुंदर न पण होय? ना, एम पण शंका करवी नहिं, कारण के आवा रूपांतर करवा वगेरे, विविध प्र कारनी सिद्धियो सत्यवान एवा सुज्ञ पुरुषोने पूर्वोपार्जित पुण्यथी पोतानी मेलें प्राप्त थाय ? या प्रकारें कहापोह करीने ते रत्नसार, रूपांतर धारी गिरिसुंदर कुमारने कहे , के हे मित्र! तमारामां स्नेह, किया,वृत्ति, वगेरे सर्व गिरिसुंदर समानज बे, अने तमे पण कहो बो के, ढुं गिरिसुंदर बौं, तो हवे तमो बुद्धिमान् थइ तमारी आरुतिने अने स्वरूपने फेरवी शामाटे बेठा बो ? कयुं बे के ॥ गाथा ॥ सनावी सनाविय, जम्मि वयारयम्मि नवयारी ॥ धुत्तेसु महाधुत्तो, वियरकणे सवहा हो ॥१॥ अर्थः-बुद्धिमान् मागास, सनाव वाला पासें सन्नावी थाय , अने उप कारी पासे उपकारी थाय , तथा धूर्तजन पासें महाधूर्त थाय ने अने विचरणजन पासे विचक्षण थाय बे. माटे ढुं सनावी ढं, तो तमारे मा री साथें सनावीज थाएं घटे. अर्थात् मारी पासें आईं रूपांतर करी रहेढुं न घटे ? ए वचन सांजली गिरिसुंदर कुमार तुरत पोतानुं कापडीरूप मटाडी मूलस्वरूपने प्रगट कडे. पडी मूलरूपें थयेला ते गिरिसुंदरने जो इने रत्नसार राजाने एकसाथेंज हर्ष, संत्रम, अने लजा, एत्रण रस उत्पन्न थया. एटले ए गिरिसुंदर कुमार ज्यारे कापडीना वेषमा हतो, त्यारें तेणे स्वनावथी, तथा हावनावथी आ गिरिसुंदर कुमार हशे के नहिं ? एम शंका करी हती, अने पालो तेणे प्रत्यद गिरिसुंदरज दीठो, त्यारें तेने हर्ष थयो, तेथी तेने प्रथम हर्षरस उत्पन्न थयो. वली ते गिरिसुंदरने जोइने विचार