Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 354

३४२ जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. रने जोइने कुमार को एक नागरिकजनने पूज्युं, के हे नाइ ! आ नग रमां अटलो बधो शोक केम गइ रह्यो ? कां महोटो अनर्थ तो थयो नथी ? ते सांजली नागरिकजन बोल्यो के हे जाइ ! तारा थावी रीतना पूबवाथी तो मने एम लागे , के हाल तुं दूरदेशथीज थाव्यो हश्श ? का रण के था नगरमां शोक थवानुं कारण आस पासनां आबालवृक्ष सदु को जन जाणे . परंतु तु जाणतो नथी. माटे शोक थवा, कारण कडं, ते सांनत. आगाममांथी कोई एक उष्ट चोर, कन्या वगेरेने चोरी जातो हतो, ते माटे कोटवाल वगेरेयें तेनो घणो तपास पण कस्यो, परंतु ते चोर पकडायो नहिं. त्यारे तेने पकडवा माटे या गामना श्रीबल राजानो गिरिसुंदर नामा एक पुत्र ,ते गयो. तेने गयां एक मास थइ गयो, तो पण ते आव्यो नहि. तेथी घाखा राजकुलमां तथा समग्र नगरमां शोक बाइ रह्यो जे अने हा हाकार थ रह्यो .तथा वली तेना मित्र गिरिसुंदरने शोधवा माटे हमणां ज शतबलनामा युवराजनो गुणश्रीथी सारनूत, एवो रत्नसार नामा पुत्र, को ठेकाणे निकली गयो बे. ज्यां "रत्नसार, गिरिसुंदरने शोधवा गयो " ते वाक्य सांनव्यु, त्यांज जाणे पोतानी पर वजपात थयो होय नहिं ? एम जाणी ते कापडीवेषधारी कुमार, पोतें घेला जेवो बनी जर बीजी कां पण वात न सांजलतां तुरत, पोताना मित्र रत्नसार कुमारने शोधवा माटे निकटयो. तेमां प्रथम तो तेणें आकाशमां जर, सर्वत्र शोध करी, ज्यारे त्यां ते न मल्यो, त्यार पनी नूख, तृषा, टाढ, तडको तेने सहन कर तो थको ते, गिरि, वन, पृथ्वी, पाताल, देश, ग्राम, पुर, उद्यान, पाणीनी पर्वो, अन्ननां सदाव्रत प्रमुखमां शोधवा लाग्यो, परंतु ते गिरिसुंदरने को पण स्थलें ते रत्नसारनो पत्तो लाग्यो नहिं. पनी घणा दिवस शोधवाथी पण ज्यारे पत्तो न मल्यो, त्यारे तेना विरहथी तेने जोजन नाव बंध थयुं अने निश पण श्राववी बंध थगइ. तथा चिंता पण वधतीज गइ. __ आवी रीतें शोध करतां करतां तेणें एकदा रात्रिने समय कोइएक नगर दी, अने ते नगरनी समीप एक जीर्ण देवालय दी, ते जोड्ने मनमा विचायुं जे रात्रि पडी गडे, अने या नगर समीप देवायलन स्थल सारूं जे, माटे था रात्रि तो पाहीज निर्गमन करूं, अने सवारें पालो रत्नसार मित्रने शोधवा जाइश? एम विचारी ते कुमार ते जीर्ण देवालयमांज सूतो.