Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 310

शएG जैनकथारत्नकोप नाग सातमो. फुःखनुं विस्मरण करनार दीक्षा जे बीजुं को उत्तम आचरण बेज नहिं ? ते माटें था तमारी पुत्रीने तो दीक्षा लेवानी जरूरज ने अने तेम करवामां मारी संमति ले. ते सांजलीने तत्रत्य सदु कोइ खुशी थयां. पनी वसंत राजा घेर श्रावी पोताना ज्येष्ठ पुत्रने राज सोंपी सामंतादि कनी रजा लश्ने पोतानी स्त्री, तथा विधवा पुत्री, तेणें सहित तेणें तापसी दीक्षा लीधी, धने पड़ी ते त्रणे जण तापसी क्रिया करवामां प्रवृत्त तथा गु६ ध्यानने विषे तत्पर रहेवा लाग्यां.
हवे ते गुणमालाने पण पूरा दिवस थयेथी अमारी पर्णकूटीमा एक पुत्री अवतरी. परंतु ते गुणमाला तो सुवावडमाथीज दारुण रोग थवाथी, तथा प्रतिदिन ज्वर आववाथी, योनिशूलनी वेदनाथी केटलेक वहाडे मरण पामी. त्यारे तेना फुःखें करी दुःखित एवी तेनी माता पुष्पमाला, अत्यंत दुःख पामी रुदन करवा लागी, त्यारे त्यांनी रहेनारी तापसी स्त्रीयोयें तेने वैराग्य कारक वातोयें करी बोध दर, शांति पमाडी.
पली स्नेहें करी उत्पन्न थयेला पोताना स्तनना दूधथकी ते कन्यानी मानीमा पुष्पमालायें धवरावी उबेरवा मांमी. तेथी ते वनमां ने वनमांज महोटी थर, तेथी तेनुं नाम वनमाला पाड्यु, अनुक्रमें ते कन्या सर्व तापसीयोना मनने आल्हाद कारक एवा यौवन वयने प्राप्त था. हवे ते कुलपति, पोताना शिष्य थयेला वसंतमुनिने पोताना पाट पर बेसारी योग मार्ग साधी स्वर्गमां गया. अने पुष्पमाला पण दैवयोगें मरण पामी गइ. हवे हे पद्मोत्तर कुमार! हाल में कडं के वसंतमुनिने पाटें बेसास्यो. ते वसंत मुनि पंमें ढुंज बौं. ते कन्यानां माता, पिता, तथा मानी मा, ए सर्व मरण पामेला होवाथी ते कन्या अत्यंत दुःखी थ रुदन करवा लागी. तेने जोश्ने महामोहथकी मोहित थयेलो ढुं चिंताक्रांत थयो थको ए कन्यानुं पालन पोषण करवा लाग्यो, ते अद्यापि पर्यंत तेनु पालन पोषण कस्याज करुं बुं. अने तेना विवाह माटें तेने योग्य एवा वरनी पण शोध कस्याज करुं बुं. तथा वली ते विषे महारा गुरु मने कहि गया ले के था वनमाला कन्या साथें जेनो विवाह थाशे, ते महोटो राजा थाशे. हे कुमार ! ते कन्या या आपनी पासें उनी राखेली , तेज . या प्रमाणे मने पूबवाथी जे खरी वात हती, ते में कही आपी. हे कुमार !