________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. २५ राजायें ते दासीने कोटि सुवर्णतुं दान प्राप्यु अने पनी पुत्रजन्म महोत्सव कराव्यो. ते जेम के ॥ श्लोक ॥ उचलञ्चारकं चिंतितधारकं, नृत्यकछारकं चापदां दारकं ॥ सारजूंगारकं नरिश्रृंगारकं, वित्तविस्तारकं दौस्थ्य निस्तार कम् ॥ १ ॥ अर्थः-आनंद पामी दोडता दासोयें करी युक्त, चिंतित पदा र्थनु हाररूप, पुत्रोत्पन्नथी आनंदित थ नृत्य करता एवा , दरवाण जेमां, आपत्तिने नाश कनार, जेमां जलनी नरेली जारीयो मूकी, जेमां घणा शृंगारो पहेराय ,घणुं इव्य जेमां खरचाय ,जेमां दुःखीयाजनोनो निस्तार थाय उ, ए, पुत्र वपिन कराव्यु. अर्थात् ते राजायें महोटा श्रा मंबरथी पुत्रजन्म महोत्सव कराव्यो. तदनंतर ते पुत्र ज्यारें राणीने गर्न मां रह्यो, त्यारे राणीयें स्वप्नने विपे पद्मसरोवर दीतुं हतुं, ते स्वप्नना अनुसारें पुत्रनुं नाम " पद्मोत्तर” पाडयुं. हवे पांच धाव्य मातायें पालन कस्यो थको ते पुत्र, प्रतिदिन अनुक्रमें वधवा लाग्यो. अने ते कलाकुशन, दयादाक्षिण्य, ज्ञानवान्, सौम्यमूर्ति, सऊनप्रिय, शांत अने दांत थयो. वली ते कुमारने मद्य, मांस, परस्त्रीगमन, द्यूत अने चोरी, ते पांच महोटां व्यसनोनी तो वात पण गमती नथी. हवे तेनो पिता जे , ते वैदिककर्म निष्ठावान , ते थीते प्रतिदिन ब्राह्मणोने बोलावी, तेन्ने पोतानी पासें मानपुरःसर बेसारी वेदधर्मनी वातो करावे . या प्रमाणे पोतानो पिता मिथात्वी जे एम जाणी तेनी पासें कुमारने जवू पण गमतुं नथी, परंतु ते विचार करे , के जो ढुं मारा पितापासें नहिं जावं, तो तेने फुःख लागशे? एम जाणी तेनी पासें जाय अने त्यां धिकृत जन्मवा ला, ब्राह्मणोनी करेली परमार्थ शून्य, जूनां कल्पितशास्त्रोनी कथाउथी नहे ग पामी मनमां विचार करे ले के अरे ! आ मारो पिता साव मिथ्यात्वग्र हग्रहीत थ गयो , तेने दुं ते मिथ्यात्वथी केवी रीतें मुक्त करूं ? हा, ए क उपाय जे खरो, के हाल जो तेने सगुरुसामग्रि मले, तो ते जिनधर्मने पामे ? केम के कोई खाडा खडियालो मणि होय, तो ते मणि, मणिकार ना करेला संस्कार विना बीजा को पण उपायें निर्मल थातो नथी.
हवे ते सूरसेन राजानी स्त्री मुक्तावलीनो जीव जे प्रथम ग्रेवेयकें देवता थयो हतो, ते क्यां अवतस्यो ? ते कहे . के वैताढय पर्वतमा दक्षिण श्रेणि ने विषे सार्वनौमपुर नामा एक नगर . ते नगरनो प्रतापें करी सूर्य स