________________
२०४
जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. बेदी नाख्यो . हवे ते राजानी नामथी अने गुणोथी विख्यात, सती ए वे नामें पट्टराणी हती. ते पण एवी हती के जे पापनी वात तो कानथी पण सांजलती न हती. अर्थात जे.पापनी वात न सांजले, ते पाप करेज केम ? हवे ते राणीनी साथें सुख जोगवी राज्य करतो एवो ते सुरपति राजा, वेदधर्मने विषे अति प्रीतिमान होवाथी नत्तम एवा वैदिक ब्राह्मणो ने अत्यंत मानतो हतो. अने तेने विशेपें करी वस्त्रादिकोनुं दान पण प्रापतो हतो. तथा अहोनिश तेनुं पूजन अने घगुंज मान करतो हतो. ज्यारे ते राजाज एम मानतो हतो, त्यारे ते गामना रहेवासी सर्वे जनो पण ते राजानी पर्नु अत्यंत ब्राह्मणोने मानता हता.कह्यु के “ यथा राजा तथा प्रजाः" एटले जेवो राजा वर्ते, तेम प्रजा पण वर्ते ले. हवे राजा ना अने प्रजाना मानथी मदोन्मत थयेला धिक्कारवा योग्य ब्राह्मणोयें ते नगरमांथी बीजा पाखंम धर्मवाला जंगम अने जोगी वगेरेने बहार का ढावी मूक्या.
तेवा अवसरनेविषे देव थयेलो एवो ते सूरमेन राजा, प्रथम ग्रैवेयक थकी चवीने हंसनी पवें सतीनामा राणीना उदररूप सरोवरने विषे आ व्यो. त्यारे तेज रात्रिने विपे ते राणीयें स्वप्नामां मनोहर जलथी परिपूर्ण, अने हंसादिक पदीयोयें करी विराजित, पद्माकरें युक्त एवं एक सरोवर दीतुं. ते देखीने पद्मलोचना एवी ते राणी एकदम जाग्रत थइ, अने तु रत राजा पासें आवी पोताने थयेला स्वप्नानी वात राजाने कही बतावी. ते सांजली स्वप्नना कारणने जाणता एवा ते सुरपति राजायें रा गीने कह्यु के हे प्रिये! तमोने आवेता स्वप्नना अनुसारथी तमारे उत्त म पुत्र उत्पन्न थाशे? ते सांजली अमंद अानंदने प्राप्त थयेली ते राणी ये पोताना गुन गर्ननुं पालन करवा मांमधु. पनी राणीने दान देवा व गेरेना जे कां दोहद नत्पन्न थया, ते राजायें सर्वे पूर्ण कस्या. अने सा डा नव मास ज्यारें पूरा थया, त्यारे ते राणी गुनसमयने विषे सर्व अवयवोयें करी सुंदर अने सुझजनोने आनंद देनार एवा पुत्रने, नूमि जेम कल्यवदने उत्पन्न करे, तेम उत्पन्न कस्यो. पडी राणीयें राजापासें वधामणी देवा माटे एक दासीने मोकली.ते दासीयें जश्ने राजाने वधामणी दीधी के महाराज! आपने त्यां हाल उत्तमोत्तम पुत्र प्रगट थयो? ते सांजली