Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 290

२७७ जैनकथारत्नकोप नाग सातमो. समज्यो नहिं, अने तत्रत्य सदु सानले तेम सामो उपदेश करवा लाग्यो. के हे राजन् ! तमो विचार तो करो, के था अशुचिपदार्थयुक्त, असत्य एवा देहने माटे शास्त्रविरु६ अने नवज्रमण दायक एवा जैनशास्त्र विरु६ पदा र्थने हुँ केम स्वीकारूं ? तथा जावजीव ग्रहण करेला व्रतने पण ढुं केम बोडं ? वली एवो ते कोण मूर्ख होय के नस्मने माटे बावना चंदनने बाले ? तथा सोनाना कुंनमा नरेली जे लाख होय, ते लाखने माटे सो नाना कुंनने जांगी तुकडा करी नाखे ? वली देहने विषे ममत्व राखना राजनो, ते देहना रदण माटे जेम इव्यनो त्याग करे , तेम झान पु रुषो धर्मने माटे देहनो त्याग करे ले. एम्' घणीक युक्तिथी त्यां वेतेला सदु को जनोने बोध पमाड्या. त्यारे ते वैद्यो कहेवा जाग्या के हे ब्राह्मण ! तें जिनधर्मनुं तत्त्व घगुंज सारी रीतें जाएयु ? एम कही तेने नीरोगी करी, पोतानुं देवरूप देखाडी, तेनी स्तुति करीने ते देवो स्वर्गप्रत्यें गया. पर्छ। ते दिवसथी ते ब्राह्मणनुं नाम रुग्नट्ट दतुं, ते मटी अरुग्नट्ट थयु. अने धर्मोषधथी रोग मटवे करी। प्रथम करतां पण ते वधारे धर्मासक्त थयो. अने ते घणा काल पर्यंत जिनधर्मनुं धाराधन करी समाधिमरणें मरण पामी सौधर्मदेवलोकने विषे देवता थयो. त्यां अवधिझानथी जाएयु जे पूर्व नवमां दुं जन्मथीज महारोगी हतो, त्यारे जे मुनियें मने धर्मोषध आपी सारो कस्यो हतो अने ते धर्मना प्रतापथी या देवलोकने विपे हुँ देवता थयो , वली ते मुनिने हाल केवल झान उत्पन्न थयुं के ? एम जा ण) ते एकदम आहिं आवी हर्षायमान थ नृत्य करवा लाग्यो . आ प्रमाणे ईश्वर केवलीना करेला धर्मोपदेशथी घणाकजनोयें रात्रिनोजननो त्याग कस्यो.
हवे तीव्र संवेगें रंगित एवो सूरसेन राजा, ते केवली नगवानने हाथ जोडीने कहेवा लाग्यो के हे जगवन ! महा मिथ्यात्विपणाथी रोगी थयेला ते रुग्नहने धौषध आपी आ देवता कस्यो, माटे आपने धन्य बे. अने ते हालमां देवता थयेला धनेश्वरने पण धन्य ,के जे पूर्व जन्ममां धर्मोषधरूप उपकार करनारा थापने उपकारी तथा धर्माचार्य मानी पाहिं वांदवा माटे आव्यो,अने वली तेणे मनोहर अने दृढ एवीनक्ति पण राखी ? धावी रीतें केवलीनी स्तुति करीने तेमनी विनति करी के हे जगवन् !