________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. शशए परणावी, परंतु श्रावकना सर्व गुणोयें परिपूर्ण एवा सुनइ नामा श्रावक नी साथे परणावी. तेथी जे मध्यस्थ लोको हता, ते तो ते विवाहने वरवाणवा लाग्या, अने ते कन्याना जे अर्थी हता, ते शोक करवा लाग्या. ___ एज अवसरने विषे तेज नगरमां ब्राह्मणना कोश्क बे पुत्रो अने वे कोई वाणीयाना पुत्रो रहेता हता. ते चारे जण समानचित्त, समान वय अने समानगुणवाला मित्र हता. ते ते शिलसुंदरीना गुण तथा रूप सांजली तेना संगम करवामां अत्यंत उत्सुक थया, तेथी ते चारे ज गोयें अनुत एवा शृंगार पहेस्या अने ज्यां ते शीलसुंदरी गवादमां नित्य वेसे ले, तेनी नीचें राजरस्तामां तेने मोह करवाने माटे अनेक कुचेष्ठान करवा लाग्या. ते जेम केः- क्यारेक पोतानां अभुत स्वरूपो बनावी देखाडे बे, क्यारेक त्यां जश्ने ते सुंदरीना मंदिरनी नीचें वीणा वगाडे ने. क्यारेक काव्य, श्लोक, पट्पदीने अन्योक्तियें करीने संनलावे . तेवी रीतनी ते चारे जानी चेष्ठा जोइने शीलसुंदरीयें मनमां विचायुं जे धि कार ने, धिक्कार , अावा अझ जनना विलासने ! अने धिक्कार , अावी असार संसारनी वासनाने ! अने धिक्कार , आवी कामचेष्टानने! के जे कामचेष्टाथी जीव सदसहिचारथी या चार उष्ट जनोनी पेठे रहित थ जाय ! अने वली नीच आचारने अंगीकार करवो पडे वे ॥ यतः ॥ सं पूर्णेपि तडाके, काकः कुंनोदकं पिबति ॥ स्वाधीनेऽपि कलत्रे, नीचः परदार संपटोनवति ॥अर्थः-जेमां जलपान करवानी को नाज कहेतुं नथी, तेवा संपूर्ण जलथी नरेला तलाव वगेरे जलाशयने बोडी कागडो जे , ते जल जरीने यावती स्त्रीना माथापर रहेला कुंजमा पोतानी चांच घालीने जलपीये .तेमज नीच पुरुष जे जे, ते पोताने स्वाधीन स्त्री बतां पण परस्त्रीने विपे लं पट थाय .एम विचारीने शीलसुंदरीये ते चारे उनलित पुरुपोने अांखना कटाद मात्रयी पण आश्वासन कस्या नहिं. पडी ते पुरुषोयें घणाक व्यनो व्यय करी कोइएक परिव्राजिकानो मेलाप कस्यो, अने ते परिव्राजिकाने पो तानी अनिलषित वातनी सूचना करी. एटले तेने कह्यु के तमारे एवं कार्य करवू के ते जेथी शीलसुंदरी अमने सुरतसुख आपे ? पनी उष्ट एवी ते परिवा जका तेना कहेवा प्रमाणे शीलसुंदरीने समजावा माटे त्यां गइ, त्यां तो ते परिवाजिकानी मुखमुशथी तथा तेना गमनधीज सुशीलायें मनमां जाण्यं के