Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 242

930
जैनकथा रत्नकोप नाग सातमो.
या परिव्राजिकानो वेप जेइ जगतमां सुशील जनोने फसावनारी कुट्टिनी बे अने ते चार कुलित पुरपोनी मोकलेली बे. एम जाली पोताने रावेली परिव्राजकाने शीजसुंदरीयें नमन मात्र पण कर्तुं नहिं, तथा तेनी स्तुति पण करी नहिं. तो पण ते तेनी सन्मुख यावीने पोतानुं कार्य साधवा माटे मान विनानी थइने बेठी ने काकु उक्तिथी कहेवा लागी के हे वत्से ! दयाधर्म तो सर्वेजीवने संमतज बे, तेमां पण श्राव कने तो ते सर्वजीवनी पर दया राखवाथी विशेषपणे सम्मत बे ? माटे ते दुःखीयाना प्राणनं तुं रक्षण कर. ते सांजली शीलसुंदरी बोली के हे सखि ! या तुं जे बोले ले, ते करवानुं महा पाप ले, अने ते कुलीन स्त्रीने तो सर्वथा करवा योग्यज नथी. माटे ते वात करतां तुने लाज नयी यावती ? वली हे सखि ! जेणे व्रत अंगीकार करयां बे, एवी तुं सरखी परिव्राजिकाने तो एवं पाप वचन बोलवानुं पण महापाप ले, ॥ यतः ॥ प्राणिनः पापबुद्धिं ये, परेषां परितन्वते ॥ श्रात्मानं च परं चैव दुर्गतौ पातयंति ते ॥ १ ॥ अर्थः- जे प्राणी बीजा मनुष्योने पाप बुद्धि पे ले, ते प्राणीयो पोताना श्रात्माने तथा बीजाउने दुर्गतिमां नाखे . या प्रकारनां न्याययुक्त वचन सांजली ने परिव्राजिकायें मनमां धातुं जेा स्त्री तो निधें साचीज सती बे ? पढी त्यांथी गुप चूप नवीने पोताना स्थानक प्रत्ये यावी. अने ते चारपुरुषो पासें जइ कहेवा लागी के हे पुरुषो! जो तमो सुखें जीववानी इवा करता हो, तो ते स्त्रीना संगम रूप दुराग्रहने बोडी यो कारण के तमारा कार्य माटे में त्यां जश्ने कपटी घणां वाक्य कह्यां, पण ते इष्टायें पोतानो दुराग्रह जरा पल
यो नहिं ने सामो मुने उपदेश देवा लागी ? एवां वचन तेनां सां जनी जे कां ठरावेलुं इव्य हतुं, ते परिव्राजिकाने व्यापीने विसर्जन करी. पाठा वली ते चारे जण विचार करवा लाग्या के हवे तो आापणे, ते रामने कोइ वातें बोडवीज नहिं, माटे कोइ मंत्र सिने मलीने मंत्रविद्याथी तेने तेडावी तेनी साधें रतिसुख जेवुं ? एम विचारी कोई एक मंत्रसिद्ध पुरुषने मल्याने ते मंत्र सिने पोतानुं सर्व मनीषित कही बताव्युं, त्यारें ते मं सिवें चारे जणने तेमनुं धारेलुं काम पार पाडवा माटे काली चनदशने दिवसें रात्रिने विषे एक निर्जन वनमां याववानुं कयुं अने ते त्यां याव्यो.