Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 233

पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. २१ रोजमेलमा लखावे , अने मेलनी पुरांत पोतेंज गणे जे. जे दिवसें सिम दत्तें पांचसो रुपैया आपी पुस्तक लीधुं, ते रूपैया चोपडामा लरव्या न हता, तेथी पुरांत गणतां ते रूपैया त्रुटी पड्या अने मेल मल्यो नहिं, त्यारें सिम दत्तने पूब्युं के ना! आजनी पुरातमां पांचशे रूपैया केम घटे ले ? त्यारे तेणे ते पांचसो रूपैयाने ठेकाणे ब्राह्मण पासेंथी वेचातुं लीधेलु पुस्तक ब ताव्युं अने कह्यु के पिताजी ! या पुस्तक, में पांचशो रूपैयानुं लीधुं ,पण तेना रूपैया चोपडामां लख्या नथी, माटे पुरांतमां घटे ले ? ते लखवाना तो हता खरा, पण आपने पूबीने लखवाना हता, तेथी में जव्या नथी.
आq वचन सिदत्तनुं सोनालतांज तेने अत्यंत कोप चड्यो. पडी तुरत सिदत्तने खूब मारीने कह्यु के अरे उष्टपुत्र ! आवो नकामो खोटो व्यय करी मारूं इव्य तुं खुंटावी दे दो, तेथी तुं ते झुं कमाइने खावानो बो? माटे जा. निकल मारा घरमांथी? जेटला रूपैया पुस्तक लीधामां व्यर्थ तें गमा व्या ,तेटलाज रूपैया कमाइने लाव्या विना खबडदार जो मारा घरमां पेठो बो तो!! ते सांननी सिदत्तें धीरें रही कह्यु के हे पिताजी! तमो तो मने पांचसोज रूपैया कमाइ यावर्नु कहो बो, परंतु हुँ तो पांच हजार रूपैया कमाया शिवाय तमारा घरमां आवनार नथी ? एम कही ते वेचातुं लीधेनुं पुस्तक लहीने पोताना बापना घरथी एमने एम एकदम निकली गयो. परंतु ते वखत रात्रि होवाथी नगरना दरवाजा बंध थऽ गया हता, तेथी ते दर वाजानी पासें एक जीर्ण देवमंदिर हतुं, तेमां जा पुस्तकने हाथमा राखी स्वस्थ पणाथी सुइरह्यो. हवे तेवा समयमां गं बन्युं? ते कहे जे. ___एक कन्या ते गामना राजानी, बीजी कन्या सचिवनी, त्रीजी कन्या ग्रा मशेवनी, अने चोथी कन्या गामना पुरोहितनी. ए चार कन्या त्यां रहे जे, तेने बाल्यावस्थाथी परस्पर घणोज स्नेह जे. एक दिवस चारे जणीयो एकठी थश्ने गाढस्नेहें करी परस्पर कहेवा लागीयो के हे बेनो ! आपणे जन्मथी नेगीयोज रहीयें बैयें अने एक बीजीनो परस्पर वियोग सहन कर। शकतीयो नथी, तो हवे आपणने यौवनावास्था प्राप्त थवानी तैयारी ने, ते जोबनमां देवरूप वायु आपणने जुदी जुदी करी मूकशे,ते आपणथी केम सहन थाशे ? त्यारे तेमांथी प्रथम राजकन्या जे हती ते बोली के हे प्रियस खियो ! ज्यां सुधी आपणने आपणा पितायें जुदा जुदा वरनी साथै वरावी