________________
सोपी दीयो. साथ युद्ध कर एततेना मंत्रीयो कहवा त्या
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. १७ए करी तत्काल पोताना नाइना पुरने वींटी तो हवो. त्यारे ते शशिवेग पण लडवा तैयार थयो. ते वखत तेना मंत्रीयो कहेवा लाग्या के तमारे नाना नाश्नी साथै युझ कर ए उचित नथी माटे तेने या राज्यासन सोंपी दीयो. एवं वचन सांजली तुरत पोतार्नु राज्यासन बोडी सर्व परि कर लश् आपणे ज्या हाल बेगं बैयें, तेज महाटवीमा सुगिरिनामा पर्वतने विषे नविन नगर वसावी पोताना सैन्य सहित भावी रह्यो. हवे ते शशि वेगने चंप्रना नामनी एक कन्या जे. तेने एकदिवस नैमित्तिकें जोड्ने कडं के हे राजन ! था तमारी कन्याने जे परणशे, ते पुरुषनी सहाय थकी तमने पालुं राज्य प्राप्त थाशे? ते सांनली शशिवेग राजायें ते नैमित्ति कने पूज्युं के महाराज! केवा पराक्रमें युक्त हो,ते मारी कन्याने वरशे? त्यारे नैमित्तिक बोल्यो के सुग्रीवपुरना राजानो मदोन्मत्त हाथी, तोफान करी, बालानस्तंन नांगीने या गामनी अटवीमां थावशे, ने ए स्वेबाथी फरशे, ते हस्तीने जे वश करशे, ते तमारी सुतानो जता थाशे ? ते तमें निचे जाणजो. तेमां कांही पण संशय राखशो नहिं. पडी ते वातनी वाट जो इने शशिवेग राजा बेठो हतो, तेवामां तो तेना कहेवाज प्रमाणे सुग्रीव पुरना राजानो पट्ट हाथी तोफान करी था अटवीमां आव्यो. तेनी शशि वेग राजाने खबर पडवाथी पोतानी कन्याने कर्तुं के बेहेन! तमारे सखी योयें सहित आकाशनेविषे वैमानमां बेसी फरवू थने जोया करवू जे श्रा सुग्रीव पुरना राजानो मदोन्मत्त हाथी हाल अटवीमा फस्या करे , तेने कोण वश करे ? अने जे वश करे, तेना गलामा तमारे तुरत वरमाला धारोपण करवी. पनी ते राजाना कहेवा मुजब अमो सर्वे श्राकाश मार्गे वैमानमां बेसी हाथीने जोती जोती फरतीयो हती,तेवामां तो थापें यावी ते हस्ती ने वश कस्यो, ते अमोयें दीठो, तेवारें अमारी स्वामिनी एवी या शशिवेग राजानी कन्यायें थापना गलामां त्वरित वरमाला आरोपण करी आकाश मार्गे गमन कयं. अने तेणें चालता चालतां प्रीति पूर्वक अमोने कह्यु के व स्त्रानरणादिक लश्ने तमोमांथी एक जणी जा.अने ते पुरुपने अलंकत करो. तेनी आझायें करी थाहिं यावी या वस्त्रानूषणथी आपने में अलंकत क रेला .एम ज्यां ते खेचरी रत्नशिख राजाने केहे , तेवामां तो सुग्रीवपुरना राजा वसतेजनी अश्वारूढ पुरुषोयें युक्त ए सेना बावी, त्यां तो ते अटवीमा