________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. रपए रतिसेना हती,ते सामो अत्यंत विलाप करवा लागी अने कहेवा लागी के हे उष्ट ! तारे जो हवे ऽव्य न श्रापहोय तो सयुं बने अमारे जोतुं पण नथी, परंतु अमारे माथे खोटी चोरी खबडदार जो नाखी तो? तेवां वच न ते वेश्यानां सांजली सुमित्रे विचायुं जे जरुर था पापणी अने विश्वा सघात करनारीयें मारो मणि चोरी लीधेलो . एमां कांहीं पण संशय नथी माटे हवे मारे था वेश्यानी साथें रहे पण नचित नथी अने वली मारा मणिनी चोरी थने ते माटें आ वेश्याने कांही न कहेतां राजा पासें जा फरीयाद करवी तेज वात योग्य . माटे फरीयाद पण करूं? एम विचारी सलऊ थश्ने राजा पासें फरियाद करवा माटे देशांतर तरफ चाल्यो अ ने मार्गमा चालतो चालतो विचार करवा लाग्यो जे अरे धिक्कार ने अज्ञा नने ? जे अज्ञानथी लोजणी एवी ते वेश्यायें जेम जेम मारी पासें जेट बुं जेटलुं व्य माग्युं, तेम तेम नेटलुं तेटबुं में व्य तेने प्राप्युं, तो पण ते पापणीनी तृष्णा वृद्धिंगत थातीज गइ. ते तृष्णाथी विश्वासी जनना शेहने करनारी पापणीयें मने वंच्यो? तेणे मनेज वंच्यो एम नथी, परंतु पोताना श्रात्माने पण तेणें वंच्यो बे. कारण के ते वेश्यायें एम जाएयु जे या चिंतामणि तेनी पासे , ते जेटलुं जोयें, तेटलुं इव्य तेने मले ले, तेथी ते मणि जो ढुं चोरी लहुँ, तो मुने पण तेनी पहें अनर्गल इव्यनी प्राप्ति थाय? पण तेने एम खबर नथी के मणिनो विधि तथा मंत्र जाण्या विना ते फलदायक थाय नहिं, माटे तेणे मणि मारी पासेंथी चोरी लीधो पण तेथी तेने कांही वांछित फल प्राप्त थवानुं नथी अने तेनी पासे ते मणि ने, ते पथ्थर समान फलदायक . माटे ते मणिथी थतो लान न होवाथी तेणी पोताना यात्माने पण वंच्यो बे. अर्थात् चोरी पोताना स्वार्थ माटे करी तो पण तेनो स्वार्थ न सस्यो, अने या करूं चोरीनुं पाप कर्म बांध्यु ? हवे एवो ते कयो प्रकार के के जेणे करी ते वेश्यानुं मुंडं थाय धने माझं पोतानुं माहात्म्य देखाडीने ते मारा महामणिने दुं तेनी पासेंथी पाडो लहुँ ! ! कहेj ॥ यतः॥ नपकारिण्युपकारं, वेरनिर्यातनं रिपोः ॥ कर्तुं नैव समर्था ये, तेषां धिक पुरुषार्थता ॥ १ ॥ अर्थः-नुपकार करनारनो प्रत्पुपकार, शत्रुनुं वैर लेवु, ते बेद्वानां करवाने जे अशक्त होय , तेना पुरुषार्थने धिक्कार जे. एम