________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. १४५ स्थूलाकार ने, तथा मुक्ताफलना हारनी पेठे गुण- स्थानक बे.आहिं मुक्ताफ लनो हार, गुण एटले दोरानुं स्थानक ले. तेम था कुमार पण गुणोनुं बालय बे. वली विद्याधरनी पेठे सारी विद्यावालो ने, चश्मानी पेठे उत्तम कला वान , तापें करी सूर्यसमान ने, गांजीयें करी पर्वपर्वने विषे समुसमान बे, दाने करी सुरतरुतुल्य , माटे अमारा स्वामीने ते माननीय डे अने प्रा वीणाधरना लग्ने करी सर्वत्र महोटोआनंद थाशे, माटे तमारे अमारी पर क्रोध करवो योग्य नथी. ज्यारे पुण्योदय सारो होय, त्यारे तेवी कन्या वरेने, अन्यथा तेमां कांड कोनो नपाय चालतो नथी. एम करतां जो या कुमार साथें तमो विरोध करशो, तो ते विरोध तमारे आगल जातां अत्यंत उःसह था. वली तमोने ते विरोध केवो था ? तो के कापेला ना क पर दार जरजरावा जेवो था ? या प्रकारना देवरथ कुमारना मित्रना कानने अति कटुक लागे एवां नाक्यो सांजली राजा सर्व एकदम लडवा तैयार थइ गया, ते देखी रवितेज राजा पण ते राजानी सामो लडवा तै यार थयो. ते वखत देवरथ कुमार कह्यु के हे सुनटो! जुवो, या रणर्नु कौतुक हमणां दुं तमोने देखाडं बुं ? एम कहेतो थको रथमां वेसी यु६ करवा लाग्यो. अने शमनोनी सामें बाणो नाखतो थको तीक्ष्ण एवा शत्रुनां धनुष्योने कापी नाखे बे तथा तेमना रथनी ध्वजा तथा बत्रोने पाडी नाखे तथा बकतरोने पण तोडे ने. कोश्नी दाढी अने मुंडो तेने मुंमे . एवी रीतें सेनामां यु.5 करतां देवरथ कुमार प्रबल शत्रुना हाथी, घोडा, पायदल वगेरेनो बागोथी करी घाण वाली दीधो. एम शत्रनी से नानुं नंगाण पडद्यु, तेवारें शत्रु विचारवा लाग्या जे आ एकले देवरथ कुमार प्रापणी सर्व सेना हणी नारखी? एम विचारी लगा पामेला एवा शत्रुन संग्रामने मुकता नथी? ते वखतें ते शत्रुनने कुमार वैक्रिय विद्या थी नागपाशें करी युगपत्कालें बांधी सीधा, तेथी ते सर्वे कुशमनो पृथ्वीपर सूद गया. तेवं ते देवरथकुमारनुं चरित्र जोइने रवितेज राजा अतिबाचर्य पामी तेना मुख सामुं जोइ कहेवा लाग्यो के अरे, आ महापराक्रमी पुरुष कोण ? तेवामां ते कुमारनो मित्र बोव्यो के हे नृप! अमने आहीं लावनार,आवा वैरीयोने मारनार,एवो आ विमलकीर्ति राजानो पुत्र देवरथनामा कुमार ? कोई एक कारणने लीधे मने पोताना नामथी नि