Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 144

१३३ जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. मोहने विलासें विलसतो एवो जे काल, तेने हुँ निष्फल गमावू बुं अनिता पारूप पिशाचीये मुजने अत्यंत ग्रह्यो ने. अरढुं परहुँ जमतुं मारुं मन, ते धत्तुरासमान जे विषयनोग तेमाहे रति मानी रह्यु . वलीवक एवा कामरूप किरातें मारा विवेकरूप रत्नने चोरी ली, ने, गुचनावना रूपिणी जे लक्ष्मी तेणे मारा इंडियरूपीया चोर लूंटी लीधेला . जिनोक्त वच नरूप पटह वाजे ले, तेथी घणाक प्रवीण प्राणीयो होय , ते जागे के. अहो!!! ढुं अचेतन थइ मोहनिशमां सूझ रह्यो , तेथी केमे करी जा गृत थतो नथी! माहाऽष्ट मोहरूपियो शत्र महोटा प्रयासें प्राप्त थयेला मारा चारित्रने ग्रहण करे . धने पालो ते मोहने केम जीतवो ते पण मंदबुद्धिवालो हुं कांईजाणी शकतो नथी! अरे ! असार संसारमा आसक्त एवा मारायी ए महाप्रबल मोह केम जीताशे ! एम ते मनमां दुःख करे ने. त्यार पनी ते देवसिंहकुमार, निश्चयात्मिक बुद्धि करीने कहे जे के हा! ते मोह जीतवानो उपाय तो पूर्वाचार्ये नावस्तवें तथा इव्यस्तवें कह्यो जे. एम निश्चय धारी प्रनातने विषे राजायें उत्तम नूमि शोधीने ते ठेकाणे केटलाएक प्रा साद कराववानें अर्थे सूत्रधारो तेडाव्या, केटलांएक बिंब कराववाने वास्ते शलाट कारीगरोने तेडाव्यो, अने मतावलथी तेणें थोडा वखतमां जिनप्रा साद तैयार कराव्या. अने तेमां जिनबिंबनी स्थापना करावी. हवे ते जिन प्रासादनुं प्रांगणुं जे जे, ते नीलरत्ननी शिलायें करी बांध्यु जे. मणिने खंभे करी मंमित कीधुंडे, ते उपरथी आकाशज जाणे प्रांगणे आव्युं होय नहीं! एवी रचना कीधी. स्फटिकना थांनलापर मणिरत्ननी पूतलीयो कीधी ,ते केवी ? तो के आकाशथकी सादात् विद्याधरीयोज जाणे नतरीने आवीयो होय नहीं? स्फटिक स्तंन कुंनीयो सारीरीतें जरावी , तेणे कररी, शोनाय मान उंचा ने शिखर जेमनां एवा स्फटिकस्तंनो ते केवा शोने के के जाणे हिमाचलना टुकोज अहिंयां विश्राम लेवाने आव्यां होय नहिं ! अने जाणे देवतानां विमानज इहां आव्यां होय नहिं! एवां जिन प्रासाद क राव्यां, वली ते जिन प्रासादना शिखर नपर श्वेत ध्वजाना पाटोप लटक ता. तेवा प्रासादनी तुंगतानी चंगतानां का लोको नित्य जिनप्रा सादनेज जोश रहे जे. एवी रीतना जिनप्रासाद तथा जिनबिंबना करता एवा सलाटोने सन्मान दानथी संतोष्या. हवे बत्र, सिंहासन, चामर, तेणे