________________
(एG जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. पि दिढ मणिहाणं ॥ जम्मंतरियाणिजए, रायविराए पयासे ॥१॥
ते, सांजनी राजायें ठामो ठाम चीताराना पुत्रो मोकल्या ने कह्यु के तमो सर्व चीतारा जुदे जुदे ठेकाणें जा पृथ्वीगत सर्व राज कुंवरोनां रूप चित्री लावो. त्यारे ते चिताराना पुत्रो राज कन्याने योग्य एवा राज कुमारोनां रूप चित्री लाव्या. ते देवतां वेंतज अन्यराज कुमारोनां रूप जोइने कुंवरी कहेवा लागी के, कार्यनां विघ्नकारी एवां रूप जोये झुं थाय? एम ईष्यों करवा लागी. एम जोतां जोतां केटलेक दिवसें मथुरा नगरीयकी पट चित्रा श्राव्यो. ते लावेला चित्रपटने विपे आश्चर्य कारक रूप, कन्यानो पिता राजा देखतो हवो. ते पनी चिताराना पुत्र राजाने ते चित्रपटाप्यो. ते पट राजा हाथमां लइ, घणीवार निरखीने जोतो, तेना रूप लावण्यने पीतो म स्तक धुणावतो, अभुत रस पामतो बोले में के, अहो बानुं रूप ? अहो विधातानुं विज्ञानपणुं ? अहो आबु रूप देखीनेज जगतनेविपे जे काम डे ते अनंग एटले अंग रहित थयो लागे , ते वात पण साची ने, केम के? एवं कोबीखं रूप जणातुं नथी. एनुं स्वरूप एकांते देखी मारी पुत्रीने राग उपजे, तो एने ढुं खरी गुणवान् जाणीश. अथवा आवुरूप देखीने राग नहिं उपजे, तो ढुं तेने जड, मूर्ख जाणीश. एम कहीने राजा चिताराने पूछे ,तमो घणे दाडे मोमा केम व्या? अने ते मोमा अाव्यानुं कारण गुं? आ रूप तमोयें क्यांही दी]; के क्यांही चीतरेल दीतुं के झुं तमें आ को देवता रूपज चि त्री लाव्या बो? के या कोई विद्याधरनुं रूप ले ? त्यारे चितारो कहे , के आ विद्याधर नथी, तेम देवतारूप पण नथी, आतो मथुरा नगरी विपे जे मेघराजा
तेनो पुत्र जे देवसिंहकुमार ,तेनुं रूप . हवे अमने जे विलंब थयो एटले दिवसघणा थया तेनुं कारण अमें लगायें करी कही शकता नथी. तो पण क हियें बैये ते सांगतो.ज्यारे ते कुमार सनामां आव्यो देखीये,त्यारे पट चीत राय, कोय समयेंते राजकुमार घोडा खेलववा जाय तो, वलीको समय देव मंदिरमां वीणा बजावे,वली कोइ दिवस राधावेधनी कला साधे,एम एनुं दर्शन याय, त्यारेंत्यारे चित्राय.या कारणथी अमने दिवस घणा थया ने. परंतु ते सार्थक ले. केम के तेना रूप लावण्यनी शी शोना जे? घणी वार तेना हस्त पादादिक अवयव दीठा, तो पण अमें तेना अवयवनुं लावण्य चित्री शक्या नही. एटला दिवस यत्न करीने जेम तेम था रूप लरब्यु डे, पण एमां