________________
पृथ्वीचंऽ अने गुणसागरनुं चरित्र. ए पूर्ण समय थये बते सुमुहूर्त उपर पुःखना दलक अने थानंदना कारक एवा पुत्रने राणी प्रसवती हवी. त्यारें राजायें एवा अतुल दान आप्यां, के जेणे करी सर्व जगत् विस्मय पामी गयुं ॥यतः॥ गलन्मानिनिर्मान सन्मा न दानं, लसर्वसर्वस्वगांधर्वगानं ॥ स्फुरझरनारीकतापूर्वनृत्यं, सुवर्धापकं तत्र चित्रं प्रवृत्तम् ॥ १ ॥ अर्थः-गल्यां के दानमानीनां मान जेमां एq मानविनानुं दान घणा लोकोने यादरमानें राजा आपे . जेने बत घणी ने तेथी ते हर्षनरें करी दीपतो , तथा वली नाचता घणा एवा गंधर्वो गीत गान करे . वारांगना घेर घेर वधाइ अापे में तथा नृत्य करे . इत्यादि विशेषे करी उत्सवो थता हवा. त्यार पली बारमे दिवसें देवतायें पूर्व कहेला वचनने अनुसरीने जे सिंहनुं स्वप्न दी, तेने अनुसारें पितायें झाति कुटुंबने पोषी पुत्रनुं देवसिंह एवं नाम पाडयुं. ते पुत्र अनुक्रमें वधतो कलाचार्यनी पासेंथी बोहोंतेर कलानो जाण थयो. मनोहरता रूप पुण्यपणुं पामी पुरजननां लोको साथे परवस्यो थको नगरमध्ये क्रीडा क रे ले. एवे समे गुणसेनानो जीव, पांचमा देवलोकथी च्यवी अवंती देश नेविपे धनें करी विशाला एवी जे विशाला नगरी, तेनेविषे जितशत्र राजा तेनीस्त्री जे कनकमंजरी राणी तेनी पुत्री थ.अर्थात् रूपवंती, कनकसुंदरी नी पुत्री थ.ते अनुक्रमें वधती जाती सकल कलानी जाण थ. नव यौव नावस्थाने प्राप्त थ. पण विषयथी विरक्त हती त्यारे सकल शास्त्रमा प्रवीण एवी जे ते कन्यानी सखीयो हती ते काम विकारने दीपावनार एवी कथा केहवा लागीयो, तो पण सादात् मदन जेवो पुरुष होय ते पण ते कन्याने रुचे नही. त्यारे ते कन्यानो पिता, पुत्रीने विवाहथी विमुख देखी चिंतवे , तथा क्लेश करे , अने खेद पामे . पनी राजा तेना वि वाहनो उपाय प्रधानने पूबतो हवो. त्यारें प्रधाने कयुं, के पूर्व नवें जेनी साथे प्रेम हो एवो कोई पुरुष रत्न हशे, तेने परणशे, माटे हे राजन् ! ते क न्यानो अन्य पुरुष नपर राग नथी उपजतो तेने बीजो पुरुप कोई रुचतो नथी, तेथी को चित्रकारपासें जे जे राजपुत्रो होय, तेनां चित्र करी प्रगट करो, ते पटमां एटले पडदामां काढो अने तेने देखाडो, त्यारे पूर्व नवनो जे नरथार हो, तेने देखीने कन्याने राग उपजशे. एज एक उपाय . ते शी वाय बीजो कोई उपाय मुने नासतो नथी ॥यतः॥ नामंपि सुयं पडिरू,वयं