________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. " रुष मात्र केहवाय . पण संख्यातीत, अचिंतनीय अने आपदा रहित एव। संपदाना धणी एवा पुण्यप्रतिवाला पुरुष तो मात्र धर्म थकीज थाय दे. जेम कर्दम मांहेथी कमल नीपजे, ते सार , वली माटीमाथी सुवर्ण निकले ले ते पण सार , बाशमाथी माखण निकले ले, ते सार ने, पबरमांथी रत्न निकले, ते सार बे. तेम मनुष्यावतारमाथी जे धर्म उपा र्जना करवी ते पण सार . ते माटे धर्म उपार्जन विना आ जाजरा राज्यपिंजरमां अमने हवे रेहबुं न घटे. हवे धर्म अादरीयें, तेज सारूं ने, एम विचारी जला ज्योतिषी पंमित तेडावीने नलुं मुहर्त ला महा महोत्सवें पितायें कमलसेन कुमरीने राज्यपदें स्थापना कीधी. त्यार पनी ते शत्रुजय राजा कर्म शत्रु जीतवाने शीतल शीलंधराचार्य पासें सर्व संग निवारी दीक्षा लेतो हवो. __ ते राजर्षि केवा थया ? ता के, महाव्रती, महाध्यानी, महाशांति मय थया. ते मुनि तप संयमें करी पोताना कर्म खपावी, कुशल ध्याने कृपक श्रेणि आरोही केवल ज्ञान पामी मुक्त पहोता. त्यार पनी ते कमनसेन राजा सूर्यनी पेठे महा प्रतापी थयो. पृथ्वी मंमलने विषे दिन प्रत्ये प्रतापनी वृद्धिपामवा लाग्यो. जाणे एक नवो चश्माज उग्यो होय नही झुं ? तेनी पेठे सम्यक् प्रकारें, न्याय नीतियें, राज्य संपदा जोगवतो जैनधर्मनेविषे निश्चिंतपणुं राखतो, अनेक पुत्र पौत्रादिकें पर म विस्तारने पामतो हवो. __ वयः परिपक्क थया, एटले तेनी ज्यारें वृक्षावस्था थई त्यारे नोग अने राज्य एनेविषे ते राजा अनुक्रमें करी विरक्तपणुं पाम्यो. जे माटे सऊन होय तेने ए युक्तज ने, कारण के वृदना नवपन्नव जे , ते पण ज्यारें परिपक्क थाय त्यारे अचेतन बतां पण अनुक्रमे रंग बेरंग थाय तो सचेतन पुरुष होय ते केम वैराग्य न पामे ? पण सूका काष्ट समान जे मूर्ख होय ते वैराग्य न पामे.
एवे समयें ग्रीष्मकालनो जे ताप तेणें करी बव्या एवा जे लोक, तेनी बलतर देखी, पृथ्वी ठंझी करवाने जाणे दयावंतज होय नहिं ? एवो वर्षा काल आवतो हवो. एटले वर्षाऋतु आवी, कलिकालनी नपमा जेवा घणाज काला मेघो उमाह्या. विलासवती स्त्रीनी जेने उपमा जे एवी जे विजली