________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. नए दीक्षा लीधी. त्यां बीजी पण घणी कन्या सामंतमंझलें परणावी. एम बीजुं राज्य पामी कमलसेन कुमार पाडो चंपा नगरीये आव्यो.
त्यार पडी कमलसेन राजा एक दिवस सनामां बेगे हतो, एटलामां पोतनपुरथी पोताना पिता शत्रुजय राजानो दूत आव्यो, ते राजाने नमिने तेमना पितानुं लखेलुं पत्र प्रापिने उनो रह्यो, त्यारें कमलसेन राजायें पोताना माता पितानी कुशल खबर पूजी. तेने दूतें प्रकट पणें सर्व शातानी खबर कही ते एवी रीतें. केः- हे स्वामी ! तमें वगर निमित्ते माता पिताना कह्या विना कम वसंतकीडा मूकीने बहार निकली गया ? तमें गया पनी तमारां माता पिता तथा नगरनां लोक ते घणां शोकातुर थयां ले, ते दिवसें कोश्ये आहार पण न कस्यो, हाहाकार थइरह्यो. तमारे वियोगें राजादिकें जे मुःख जोगव्युं ते दुःख नरकने विपे रह्या एवा नारकी जीवज जाणे. तमारी पणे ठेकाणे शोध करी, पण क्यांय खबर न पाम्या. त्यार पली को वैतालिकें यावी तमारा गुणनीस्तवना करी ते सांननी तमारा पिताने शाता थ६. त्यारें तमारा पिताना आदेशथी हुँ अहीं श्राव्यो. ते माटे हवे ढुं स्वामीनी विनति करूं ते अंगीकार करो. तमा रा माता पिता तेतमारा वियोग रूपी दावानिये जे दायां , तेने पोताना दर्शन रूपी जलथी शीतलता करो. एटले एक वार पिता पासें यावी जा.
एवं सांजली राजायें चिंतव्यु, जे अहो मारां माता पितानो मारी न पर अत्यंत निविड राग ,जे माटे घणे काले पण तेमने पुत्रनो प्रेम नथी विसरतो, तो जगतमां संतान उपर प्रेम एवाज देखाय जे. अरे द्वं पेटनरो थयो.जे माटे हुँ माता पिताने विसारीने पोतानी विषय लीलामा पज्यो. ते माटे त्यां जश् मारी नपार्जित इति तेमने अापी पगें लागी माता पि ताने हर्ष नपजावं. एम विचारीने दूतनुं वचन प्रमाण करी मतिवर्धन प्रधानने राज्यनी नलामण दर, जले मुहूर्ते प्रस्थान करी मंगलमय पि ताने मलवा नणी चाल्यो. गज, अश्व, रथ, पाला, एम चतुरंगी सेनायें परिवस्यो थको, नईम महोटा बत्रे करी ताप निवारतो, घणा वाजिंत्रने घोपें आकाशने बधिर करतो, हाथीनी गर्जना थाते, घोडाना हणहणाट करते, घणा रथना चीत्कार थाते, पृथ्वीचक्रने चलावतो, मार्गे जला नला महोटा महोटा राजाना महोटा महोटा नेटणेकरी पगे पगें पूजा पामतो,
१.२