Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 85

गौतमकुलक कथासहित. क्ष्य थयो, तेथी जो तहारा करतां कूतरो पाठ्यो होत. तो रूडं थात जे माटे तुं आज अमारा काममां पाबां पगला दे जे ते सारं नथी.
एवं सांजलीने हाथीयें हन विहन्नने उतारी हेठा मूक्या, पडी पोतें खाश्मां ऊंपापात दर, मरीने पहेली नरके नारकी पणे नपन्यो. ते देखी ने कुमरो विचारवा जाग्या. हा ! हा!! धिक्कार पडो आपणने ! जे माटे आपणेज पशु बैये पण ए हाथी कां पशुं न हतो. जे हाथीने माटेमा तामहने कष्टमां नांव्या. ते हाथी मरी गयो. अने हजीलगण पुर्बुदिना धणी अमे जीवियें बीयें. ए सर्व नाशना करनार आपणे थया. माटे हवे
आपणने जीव सारूं नहीं. अने कदाचित् जीवियें तो श्रीवीर वईमान स्वामीना शिष्य थश्ने जीवियें; पण अन्यथा न जीवq. एम विचारे ,एट ले ते नाव साधुने शासन देवतायें त्यांथी नपाडीने.प्रचं पासे मूक्या.चारि त्र अंगीकार कयु. एटलुं थयुं तो पण विशाला नगरीमा श्री मुनि सुव्रत स्वामीनो थून जे तेना प्रनाव थकी कोणिक विशाला नगरी न लइ शक्यो, त्यारे कोगिक बोल्यो के, जो ए नगरीमा गईनें हल न फेरबुं, तो ऊंपा पात करीने मरूं. अथवा अग्निमां पेशीने मरूं, एवी प्रतिज्ञा करी. तोप ण नगरी लेवाइ नही. त्यारे कोणिक खेद धरतो हवो. एवामां आकाश वाणी थइ के,जो मागधिका वेश्या साथें कुलवालुक साधु रमे,तो विशाला लेवाय. एवी वात सांजलीने कोणिक, प्राशावंत थयो. अने जाण्यं के, या काशवाणी निष्फल जाय नही ॥ यतः॥ बालकानां हि नापा या, जापा या योषितामपि ॥ औत्पातिकीच नाषा या,सा वै नवति नान्यथा ॥१५॥ पनी कोणिकें मंत्रीश्वरोने तेडीने पूब्युं के, कुलवालुक क्या ? तथा मा गधिका गणिका पण क्यां ? तेनी खबर काढो. मंत्री बोल्या. हे महा राज ! गणिकातो तमारी चंपा नगरीमां ने, अने कुलवालुमानी तो खब र नथी. पनी अर्ध सैन्य त्यां मूकी अने अर्ध सैन्य साथें तेश्ने चंपायें जइ गणिकाने तेडावीने आदर कस्यो के, तमे बुद्धिवंत कलावंत बो. माटे कुलवालुकने पति पणें करी लावो. अने तमारी कला सफल करो.
मागधिकायें पण ते वचन अंगीकार कयुं. त्यारें राजायें तेने वस्त्र अ लंकारादिकें घणो सत्कार करी विसर्जी. गणिका पण पोताने घेर जश् कोश्क कला विचारीने कपटथी लोकमां बार व्रतनी धरनारी खरी श्राविका थ.