Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 54

४२
जैनकथा रत्नकोष नाग बहो. पनो महोत्सव एना माता पिता देखे. अने तेना मनोरथ सफल थाय. ते सांनतीने पांचे राजा विवाहनी सामग्री करी पोतपोतानी पुत्री परिवार सहि त तथा मित्रसहित कुमरने विमानमां बेसारीने अयोध्या नगरीयें चाव्या.
हवे मंत्रिपुत्रे विमानमां बेसीने आगलथी जश राजाने वधामणी दीधी, त्यारे शूरपति राजा पण परिवारसहित पुत्रने सामैयुं करतो हवो. सर्व विद्याधरोने उतरवाने श्रेणीबद महोल आप्या. पडी मंत्रिपुत्रं आदिथी मामीने सर्व वृत्तांत कही देखाड्यो. ते सांजलीने राजा पोताना चित्तमा घणुं खुशी थयो बतो पाणिग्रहणनी सामग्री सङ करीने आमंबरसहित न त्सव करी पांचे कन्यानुं पाणिग्रहण कराव्यु वली बीजी पण साहमीभावी एवी १०३ स्वयंवरा कन्याउनुं पाणिग्रहण कराव्यु.पली सर्व राजा तथा वि द्याधरोने विसर्जन कस्या सर्वना मनोरथ पूर्ण थया. कुमरें राज्यनो सर्वे नार पोतें नपाज्यो. देवतानी पेठे १० स्त्री साथे लोग जोगवतो विचरे ने.
एवामां एक दिवसने विषे महाऋषीश्वर अनेक मुनियें परिवस्याथका नुवननानु नामा केवली अयोध्या नगरीना बाहार शकावतार तीर्थने विषे आवी समोसस्या. वनपाल वधामणी दीधी,तेने पारितोषित दान आपीने राजा, अंतेनर तथा कुमर सहित वंदना करवा नीकल्या. सदु प्रदक्षिणा देश प्रणाम करीने यथा स्थानके बेठा. केवलीयें धर्मदेशना दीधी:-जे अरे नव्यजीवो ! असार संसारमा सर्व अनित्य जाणीने धर्मने विषे प्रमाद म करो ॥ यतः ॥ जुवणं रूवंसंपत्ति, सोहगं धणसंपया ॥ जीवियं वावि जी वाणं, जलबुब्बुअसन्निनं ॥ १९ ॥ देविंदा समहि ढिया, दाणविंदा य वि सुहा॥ नरिंदा जे अविकंता, मरणं विवसा गया ॥२०॥ संवन निरए कोसा, निविसेसं पहारिणी॥सुत्तमत्तपमत्ताणं,एगा जगी अणिच्चया ॥१॥ दाणमाणोक्यारेहि, सामनेयं किया हि या ॥ न सक्का सा निवरिलं, ते लो केणा अणिञ्चया ॥ २२ ॥ नावार्थः-यौवन, रूप, संपत्ति सौनाग्य, धन संपदा अने जीवितव्य ए सर्व पाणीना परपोटा सरखं . तथा देवें, दानवेंश, नरेंड ए सर्व मरणने परवश ले. ते निर्दयी अनित्यता सर्वत्रव्या प्ति सूतां जागतां सर्व प्राणीमा प्रसरंती . तथा दानादिक पण उपचारें अ नित्य ले. कोइ निवारी शके नही.ते माटे हे उर्बल प्राणीयो मनुष्यावतार पामीने प्रमाद न करो, ममत्व न करो, एवी देशना सांजलीने शूरपति रा