Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 34

१३
जैनकथा रत्नकोष नाग हो. ना गुणग्राम करी स्तवना करीने बागल चाल्या, अने तेउनी अस्वारीना लोकोपण स्तवना करीने चाल्या. त्यारपडी पडवाडेथी फुर्योधन श्राव्यो त्यारे तेना अनुचरें देखाड्यु के, दमदंत राजा उन्ना डे,एवं सांजलीने यो धनने कपाय उपन्यो के,एणे अमने शीयाल कहीने नंमया हता! एम वि चारीने पोताना हाथमां जे बौजोर हतुं ते मुनिने टूटुं मायुं ! अने पालथी तेना लस्करना पाणसो पण सर्वे मुनीनी उपर पबर, ईटाला नांखताज
आव्या. एम करतां पबरनो ढगलो थयो. तेमां मुनि दबाइ गया तथापि मु नियें सर्वथा कषाय न करो. मनमां विचाखू के, जीव पोतानाज कस्या कर्म विपाक नोगवे . ॥ यतः ॥ सवो पुवकयाणं, कम्माणं पावए फल विवा गं ॥ अवराहे सुगुणेसु, निमित्त मित्तं परो होई ॥ १५॥ त्यारपनी पांवो ज्यारें रयवाडीथी पाला फस्या त्यारें प्रथम युधिष्ठिरनी स्वारी ते ठेकाणे श्रा वी; तिहां मुनिने दीठा नही. त्यारे प्रधान पुरुषोने पूब्युं के, या काणे मुनि काउसग्ग ध्याने रह्या हता, ते क्यां गया ? अने आ पर श्या प ड्या ने ? त्यारे लोकोयें कह्यु, महाराज! ए पबरनो ढगलोतो जुर्योधनथी थयो ने. एवं सांजली तेज वेलाये दुर्योधनने तेडीने ठबको दीधो के, अ रे मूर्ख ! आ परम निस्टही जेने तृणने मणि सरखां, अने सुखने सुःख सरखां, तथा शत्रुने मित्र सरखा, एवा तथा बती दिना त्यागी, बती श क्ति गोपवनारा, परम समताना सागर, परम गुणी थया. एवा मुनिराजनी नपर तें कार्य कयुं, तेथी कुरुकुलमां कलंकनूत तुं थयो. जो तहारा मां बल पराक्रम वधारे हतुं तो आपणो किलो एवं रोध्यो त्वारे तुं क्या गयो हतो ? माटे फिट पापीन आ पापमांथी क्यारें लूटशो ? एम कही स व इंट्यो अने पर दूर कस्या. पनी तेल मंगावी मुनिने मर्दन करावी, वं दना नमस्कार करी खमाव्या के, हे प्रनु, जे कांइ अमारो अपराध थयो ते खमजो. एरीते पांडवोयें पूजा स्तवना करी अने जुर्योधने इंटाले मास्या; पण दमदंत मुनिने परम समता नाव जे; तेथी कोश्नी नपर रागशेष न कस्यो ॥ यतः ॥ आवश्यक निर्युक्तौ ॥ वंदिङमाणा न समुक्कसंति, हिलिक माणं न समुऊतंति ॥ दंतेण चित्तेण चरंति धीरा, मुणि समुग्धाश्चराग दोसा ॥ १६ ॥ ए कथा पण आवश्यक वृत्तिमां .