________________
गौतमकुलक कथासहित. २३ हवे समतानावे मुनिपणुं ते जेनाथी शक्ति दोषे न थयुं तो ते गुं
करे ? ते माटे चोथा पदमां मिश्र पुरुष देखाडे . "मिस्सा नरा तिन्निवि आयरंति”. (मिस्सा के ) मिश्र एटले जे एकां ते यार्थीपण नही, अने एकांते कामार्थीपण नहि तथा एकांते दमा ना अर्थीपण नही, एवा ( नरा के०). मनुष्य ते (तिन्निवि के०) अर्थ, काम अने दमा ए त्रणने (आयरंति के) आचरे अथवा आदरे. एट ले मिश्र पुरुष इव्य अवसरे इव्य उपार्जन करे, काम अवसरे विषयादिक सेवे, अने धर्म अवसरे दमा पण राखे. ते उपर इहां जिनचंड कुमारनी कथा कहे . हवे ज्यांथी ए कथा लखीये बैयें, त्यांथी प्रस्तावना मांमियें यें.
मिश्र कहो अथवा मध्यम कहो ए वे शब्दनो एकज अर्थ जे. ते मि श्र अथवा मध्यम पुरुष कहेवा होय तो के धर्म, अर्थ, काम अने मोद ने विषे आसक्त होय, ते चारे पुरुषार्थमा जेणें एक मोक्नेज परमार्थ जाण्यो , तथा मोदतत्त्वने परमतत्त्वपणे मान्यो डे, परंतु हीन सत्वें क रीने अथवा को कालने प्रनावे करीने पुत्र कलत्रना स्नेहरूप वेडीमां पड्यो ,मोहबंधने बंधाणो ,तेने लीधे परमार्थने जाणतो थको, तथा स म्यज्ञान, सम्यकदर्शन, सम्यक्चारित्ररूप मोदमार्गने देखतो थको, राग पिना परिणाम ते महा बिहामणा के एवं विचारतो, संसारमा वस्तु स्व जावने असार देखतो, विषय विलासना कटुक विपाक ने एमजावतो, वली इंडियो ते जीवने उन्मार्गे प्रवावे ले एवं चिंतवतो थको पण को विषयनी मधुरतायें करीने कोई इंडियोना चपलपणे करीने अनादि काल नो जे कोई विषयासंगी थयो , ते बांमवो उर्लन थाय तेणें करीने हजी सूधी मोदसुख इकडा थयां नथी जे कारण माटे कर्मपरिणतिनी शक्ति अचिंत्य ले. तेथी महासत्त्वनाधणीय आचरी एवी जे परमेश्वरनी प्रव्रज्या, ते अंगीकार करी-शक्तो नथी. ते कारणे हीन सत्त्वपणा माटे घरमांज रहे डे. एवा कोण होय ते कहे . एवा तो श्रावक सम्यक्दृष्टि होय, जेणे जीवाजीवादि तत्त्वने जाण्या ,तथा जिनवचनना रहस्यने जेणें जा एया , अने यथाशक्तियें व्रतने जेणे गृह्यां ॥ यतः ॥ बंधं अविरश्हेवं, जाणंतो राग दोस उरकं च ॥ विरश्सुहं छतो, विर कावंच असमबो ॥१॥ एस असंजय समो, निंदतो पावकम्म करणं च ॥ अहिगय जीवाजीवे,