Page Text
________________
जैनकथा रत्नकोष नाग छो. हवे पन्नरमी गाथा कहे . तेनो पूर्व गाथा साथें ए संबंध में के, पूर्व गाथाने यंते एम कडं जे, निर्ममने पडिलानवा. त्यां मुनि सर्व वातें निर्मम बे, तोपण शिष्यादिकनी वृद्धि तो अवश्य करे. ते माटे लोकोत्तर मार्गे शिष्यादिकनी वृद्धि करवी, अने संसार मार्गे शिष्य तथा पुत्रादिक ए बेतु सरखा ले. एवी सरखासरखी देखाडतो पंदरमी गाथा कहे .
पुत्ताय सीसा यसमं विजत्ता, रिसीय देवाय समं विनत्ता॥ मुका तिरिरका य समं वि नत्ता, मुत्रा दरिदाय समं विनत्ता ॥१॥
अर्थः-पुत्ता य सीसा य समं विनत्ता. (पुत्ता य के० ) पुत्र अने (सी साय के०) शिष्य, ए बेदु ( समं के० ) सरखा ( विनत्ता के० ) जाणवा. एटले लौकीकपदें पुत्र, अने लोकोत्तरपदें शिष्य, ए बेदु सरखा कह्या. ते उपर आचार्यनो शिष्य तथा राजानो पुत्र तेनुं दृष्टांत कहे जे. __ कोक राजा तथा कोश्क आचार्य एक दिवस वेता हता. तेवामां ते बे दुने वाद थयो तिहां राजा बोल्यो. राजपुत्र विनीत होय, अने आचार्य बोल्या साधुना शिष्य ते विनीत होय. पबीते वेमा प्रथम राजपुत्रनी परीक्षा करवानो ठराव करयो. एम सांजलीने राजायें विनीत पुत्रने बोलाव्यो, अने कह्यु के, गंगा किये मुखें वहे जे ? ते जो आवो. राजकुमर बोल्यो, एमां गुं जोवू डे ? गंगा पूर्वानिमुखें वहे , एतो प्रसिह . एमां गुंजोवाजवा जेवू ले. तोपण घणी मेहेनत करी तेने मोकल्यो. पली वाटे जतां तेने मि त्र पुरुष मंख्या, तेणें पूज्युं क्यां जाउ बो? राजकुमर बोल्यो. राजायें वेठ जलावी . ते वेठ करवा जावं लु. अनुक्रमें वचमांथी पाडो आव्यो. अने राजाने कहेवा लाग्यो. हुं त्यां जश्ने जोश्याव्यो.जे गंगा पूर्वाभिमुखें वहे .
हवे आचार्य, साधुने कहेता दवा के जाउ, गंगा किये मुखें वहे जे ? ते जो श्रावो. साधु विचारवा लाग्या, गंगा तो पूर्वाभिमुखें वहे , ते ढुं जाणुं बुं, अने गुरु पण जाणे . तेम बतां मने जोवा मोकले डे, त्यारे कांक कारण हो. एम विचारीने जाणतां यकां पण गंगायें गया. गंगा पूर्वा निमुखें वहे . एवं पोतें जोश्ने निर्धार कस्यो. वली लोकने पूज्युं तेणें
| SR No. | 010251 |
| Book Title | Jain Katha Ratna Kosh Part 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhimsinh Manek Shravak Mumbai |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | |
| Total Pages | 405 |
| Language | Hindi |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 46 MB |