Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 269

गौतमकुलक कथासहित. २७ त्यां पट्टहस्ती पण आव्यो, तेणें कुमरने कंठे माला घाली. वीरकुमरने सूं ढे करी पोताने खंधे आरोपतो हवो. ते कुमर रूपेंकरी कंदर्पावतार जेवो देखीने, राजा घणो हर्ष पाम्यो. कुमरी पण देखीने घणो यानंद पामी. ते वेलायें कुमरना शरीरथी धूल फटकावणीने माटे दशहाथी, एक ला ख सोनैया, अने एक हजार घोडा राजायें आप्या. बाया लग्नेज कुरुमती नुं पाणिग्रहण कराव्युं, करमोचन वेलायें राजायें एक हजार गाम आप्यां. रहेवाने प्रासाद प्राप्यो. कुमर त्यां रह्यो. विलास करे ,ए सर्व वृत्तांत कु मरना पितायें जे बाना पुरुप पंथीने वेपें कुमरनी पंडवाडे मूक्या हता,तेणें जश्ने कुमरना पिताने संनलाव्यं. राजाने घणो आनंद उपन्यो.
हवे विवाह दिवसे मांसादिकवर्जित जोजन कुमरें कयुं. त्यारें राजायें तेनो हेतु कुमरने पूब्यो. कुमर कहेवा लाग्यो, पंचेंशियनो वध कस्या वि ना मांसनहाण थाय नही. अने पंचेंशियनो वध, ते नरकें जवानुं परम हेतु दे. इत्यादिक देशना देतां मांसना घणा दोष देखाघ्या. त्या प्रसंगे साधुनो तथा गृहस्थनो धर्म पण कह्यो. वली पोतें श्रावकनो धर्म यंगी कार कस्यो , अने मांसप्रमुखनो परिहार कस्यो , ते पण कर्तुं. ते सां नली राजाने धर्म उपर बहुमान उपन्युं. परम विश्वास थयो. राजायें मांस जहाण वज्यु. वली देव, गुरु अने धर्म ए त्रण तत्व अंगीकार कस्या.
एक दिवस संध्यासमयें एक स्त्री आवीने कहेवा लागी. हे कुमर ! रा जानी नार्या, मंत्रिनी नार्या, शेतनी नार्या, अने प्रतिहारनी नार्या, ए चा र जणीयें तमने दीता, तेथी चारे कंद विह्वल थ . जूदी जूदी चारें जणीयें मुझने मोकली. ते चारे पण माहोमांहे जेम न जाणे तेम त मारो संगम थाय, तेवी करुणा करो. ते सांनतीने कुमर पोताना चित्तथी निश्चय करीने बोल्यो. के प्रावती राते पहेले पहोरे प्रतिहारीने मोकल जे, बीजे पहोरें शेवाणीने मोकलजे, त्रीजे पहोरे मंत्रिनी नार्याने मोकल जे, अने चोथे पहोरे राणीने मोकलजे. ते स्त्री पण सांजलीने हर्ष पाम ती, कार्य सिह मानती, स्थानके जइ सहुने वात जणावती हवी.
हवे कुमर राजाने कहेवा लाग्यो. हे राजन् ! जो दीतुं अणदीतुं करो तो ढुं कांक वात देखाईं. राजा बोल्यो, तुं महारे पुत्रसरखो बो, वली तें मुमने धर्म समजाव्यो, आ महारो जन्म सफल कस्यो, ते माटे तहारे ग