Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 270

जैनकथा रत्नकोष नाग हो. मे त्यां अमने जोड. त्यारे कुमर बोल्यो, आज संध्यासमये महारा श्रावा सने विषे बाना बावजो. राजा बोल्यो ढुं आवीश.
हवे संध्या समये राजा बानो अाव्यो, कुमरें पोताना पल्यंकनी पासे ना पत्यक उपर राजाने बेसाड्यो. हवे हरकोई मिष करीने प्रतिहारी घरथी नीकली, कुमर पासे आवीने बेठी. कुमर कहेवा लाग्यो, रे स्त्री ! विषय जे बे. ते आलोकने विषे दुःखनुं हेतु , अने परलोकने विषे नरकनुं कारण ने ते माटे कागडानुं मांस अने कूतरें बोटयु,ए नखाणो साचो .तथापि जो तृप्ति थती होय तो विषय पण नोगवीयें,जो मिष्ट नोजन होय तो तृप्तियें बांमीयें, पण विषय जोगवे तृप्ति न होय. अने परलोकें नरकनुं कारण एबे दंम केम सहीयें ? वली ए जीवें विषय तो देवताना नवमां सागरोपमनी संख्याना काल सूधी जोगव्यो. तोपण तृप्ति न थ. तो थोडो काल मनुष्य ना नवनो तुबनोग नोगवें केम तृप्ति थशे ? यद्यपि विषय आपातमात्र मनोहर लागे, तोपण किंपाक वृदनां फलसरखां परिणामे सुःखदा . ते माटे विपयने बांझी इंश्यि मनने दमीने मोक्षमार्ग समजीने तेने विषे उद्यम कर. तथा मोदनो मार्ग ते सम्यकझान, सम्यक्दर्शन, सम्यक्चा रित्ररूप रत्नत्रयीनुं स्वरूप विस्तारें समजाव्युं. तेथी प्रतिहारी प्रतीबोध पामी.
बीजे पहोरें शेवाणी यावी त्यारे, प्रतिहारीने जवनिकाने आंतरे बेसा डीने शेवाणीने प्रतिबोध दीधो. त्यारे तेपण तेमज प्रतिबोध पामी.
त्रीजे पहोरें मंत्रिनी नार्या यावी, तेने पण प्रतिबोधी रूडे मार्गे थापी ने तेने पोतानी पूंठे जवनिकाने आंतरे बेसाडी.
चोथे पहोरें राजानी राणी आवी. त्यारे कुमरें श्रासनथी नतीने प्रणा म कस्यो. राणी बोली, हे नाथ ! ए गुं करो बो? हमणां उना थवानो शो अवसर जे? तथा प्रणामनो शो अवसर जे ? पोताना अंगसंगरूप अमृतें करीमने शीतलता नपजावो.
विरहानलरूप अग्नियेंकरी बलती एवी मुजने दणमात्र पण नवेखशो नही. जो नवेखशो तो महारं हृदय फाटी जशे. ते सांगलीने कुमरें तेनी सामुं पण जोयुं नही. अने विचाओँ के, हजी ए मदोन्मत्तपणाथी उपदेश योग्य नथी. राणी.बोली, जे सत्पुरुष होय ते सत्य प्रतिज्ञावंत होय ॥ यतः ॥ सरूदपि यत्प्रतिपन्नं, तत्कथमपि न त्यति सत्पुरुषाः ॥