________________
. गौतमकुलक कयासहित.
४५ थाप्यो, धमारीनो पडह वजडाव्यो, बंदीखानां बोज्यां, दीन श्रनाथने दा न दीधां,अमरगुरुपण साधर्मिकने सन्मान देश, जिनमंदिरने विषे पूजा रचा वी, अहा महोत्सव करावी, धर्मकार्ये घणुं श्व्य व्यय करी, शूर वीर सुन टने सखाइलेश, राजाने पूजीने दीदा लेवा चाल्या. राजा वलावीने पाडा वल्या. अमरगुरुये श्री समयजलधि नामें केवलीनी पासे चारित्र अंगीकार कयुं. चारित्र पाली केवलज्ञान पामी मोद पधाया.
हवे राजानी जे पूर्वली पटराणी , ते चंपक्रमालानी उपर क्षेष धरती रहे . तेणीयें सुलसा नामें परिवाजिकानी घणी सेवा करीने कडं के, हे जगवती! चंपकमालाने कांक कलंक थापो, जेथी राजा विषमिश्रित अन्न नी पेठें एनो त्याग करे. परिव्राजिका बोली. ए राजा, चंपकमालाना ज्ञान गुणें रीजयो थको एने बहुमान दे दे. वली राजा मूढ आत्मा थको विचा रे, जे परम पदनो हेतु जैनधर्म . ते धर्म एवं मुझने पमाड्यो. एवं जाणी एने बहुमान दीये . ते माटे हुंए चंपकमालाने धर्मथी भ्रष्ट करूं, त्यारें राजा पोतानी मेलें चिंतवशे के, ए जेम मुखथी कहे , तेम करती नथी. तेथी एनो त्याग करशे. माटे पहेलां एने धर्मथी भ्रष्ट करवानो उपाय करी ने पनी कलंक देवानो उपाय करीश. एम राणीने कहीने ते परिव्राजिका पो तानी.मेडिये गइ. चंपकमालाने जैनधर्मथी भ्रष्ट करवानो निरंतर उपाय वि चारतां चिंतवतां जाण्यु के, एने पुत्र नथी. माटे प्रनाते जश्ने एने पुत्रनो उपाय कढुं, एम चिंतवीप्रनाते चंपकमालाना वासनुवने ग. आशीष देश्ने बेठी. एकांते चंपकमालाने कहेवा लागी के, तमारे पुत्र नथी अने पुत्र विना जो न रखें घणुं प्रेम होय तोपण पातलुं पडे, वली पुत्रविना सजति न होय, माटे पुत्रप्राप्तिनो उपाय हुँ कहूं ते करो. या मूली तथा मंत्रेपवित्र रक्षा लेने स्नान करो, तथा तर्पण करीने कालीदेवीनी पूजा करो, काली देवीपासे पुत्र मागो, एम करतां तमारे पुत्र थावशे.
ते सांगतीने चंपकमाला सम्यक्त्वमा दृढचित्त राखीने बोली. रे धूर्त! एम बीजा लोक धूताय. पण जे धर्मे नावित होय, जेणें संसारने सुःखरू प जाण्यो होय, ते धूताय नही. पुत्रविना जरतारनुं प्रेम पातर्बु पडे एम जे तें कयुं ते मूर्खनुं वचन जाणवू.जे माटे चक्रवर्तिनी स्त्रीरत्नने पुत्र क्या थाय ने ? अने स्नेहतो भाखा नवपर्यंत रहे बे. वली तें कयुं के,अपुत्रियाने