Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 247

गौतमकुलक कथासहित.
३३५ एम व्रतनंगना विपाक सांजलीने सामदेव बोल्यो, हे नगवन् ! हुँ प्राण जतां पण व्रतनंग नही करूं. एवो नियम ले घेर गयो. वामदेवतो कर्म ना दोषे करी गुरुवचन पडिवजीने पण प्राणीना वध करवामां प्रवत्यो, मांसनहाण करवा लाग्यो, एवं देखीने सामदेव तेनाथी जूदो रह्यो, तेवारें वामदेव,सामदेव उपर कोप्यो थको जयपाल नामें राजा पासे गयो.ते रा जाने पारधी कर्म वहालुं बे. तेने वामदेव कहेवा लाग्यो के, हे राजन् ! सामदेव कहे डे के, जे पुरुष पारधी कर्म करे, ते महापापी जाणवो. ते सांजली राजा कोप्यो, सामदेवने बोलावीने पारधी कर्म कराववा साथें ले गयो, राजायें कह्यु,जो पारधी कर्म करे तो हूं पसाय करूं.सामदेव बोल्यो, जे प्राणिनी हिंसायें ऋदि पामीये ते कहियें सा! ते सांजली राजायें चा कर पुरुषोने कह्यु के,एना हाथमां शस्त्र बापो,जो ए. हरणादिकने न मारे तो एने मारो, चाकर पुरुषो पण तेमज सामदेवने मारवा लाग्या, तोपण तेरों को प्राणीनो घात न कस्यो. त्यारे राजायें विचारयुं. जे ए लोनथी किंवा जयथी पण जीव नथी मारतो ? ते माटे ए अंगरक्षक घणोज रूडो . एम चिंतवतो अनुक्रमें राजा पण जीववधथी वेगलो थयो.
ए रीतें निरतिचार व्रत पालीने सामदेव सौधर्म देवलोके देवतापणें न पन्यो. वामदेवें पण पारधी कर्म करतां कोश्क कालें निरपराधी सूअरने मास्यो. सूबरें पण रोषे रातो थइने वक दाढायें करी तेनी ऊंघाउ बेदी नाखी. एटले नूमियें. पड्यो. सूअरे तेनुं पेट विदायुं. ते वामदेव रौऽध्या नना वशे मरण पामीने प्रथम नरके नारकी थयो. सामदेवनो जीव देव लोकथी च्यवीने हे राजन् ! तुं शहां राजापणे उपन्यो. अने वामदेवनो जीव पण नरकमांथी नीकलीने ए जुमक थयो . ए माटेज एने देखीने तने ल गार पण स्नेह न उपन्यो,एना अति उत्कृष्ट पा करीने तें एनो कां पण उपचार न करो. हजी पण ते पापने प्रनावें दीर्घ संसार रजलशे. तथा तें पूर्व नवें हिंसानी विरति करी, तेथी सैकडोगमे आपदा संघीने राज्य पाम्यो. ते सांजली राजाने जातिस्मरण ज्ञान नपन्यं. त्यारे कहेवा लाग्यो. हे मुनीश्वर ! जे तमें कयुं ते तेमज प्रत्यदपणे में दी. हवे पसाय क रीने मुझने सर्व जीवना वधनी विरति करावो. ते सांजली गुरु बोल्या, हे श्रावक ! सर्व जीवनी विरति तो चारित्र अंगिकार करो त्यारें थाय. रा