Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 236

२२४
जैनकथा रत्नकोष नाग बहो. एक जिनधर्म तेहज सत्य छे. बीजं सर्व असत्य ले. जो जिनधर्म असत्य होय तो प्रा महारो पुत्र बली जाजो. एम कहीने सहसात्कारें धैर्य धरीने सल गेली अंगीतीमां पुत्रने मूक्यो, ते जो सर्व ब्राह्मण हाहाकार करवा लाग्या, त्यां तत्काल उपयोगवंत शासन देवतायें पासे थकां अग्नि शीतल करी नांख्यो. ते शासनदेवता प्रकट थश्ने जिनधर्मनी प्रशंसा करवा लाग्या. ते शा सन देवतायें पाले नवें चारित्र लेइने विराध्यु हतुं. तेथी मरीने व्यंतरी थई ले ते व्यंतरीयें केवलीने पूर्वा हतुं के, दुं सुलनबोधी के, उर्लनबोधी डं? केवली लगवानें कह्यु. तें पूर्व नवे संयम विराध्यो , तेथी या नवमां कोइने कष्ट पडयुं होय तो तेने सहाय्य करी शासनप्रनावना करीश, तो सु जनबोधी थश्श. ते सांजलीने ते देवी पण ताम नाम जिनशासननी प्रना बना करती त्यां आवी चढी. तेणें मुग्घनन पण सहाय्य कयुं. ते महि मा देखी ब्राह्मण विस्मय पाम्या, श्रीजिनधर्मनी प्रशंसा करता हवा, पडी मुग्घन घणो हर्ष पामतो पोताने घेर अाव्यो. पोतानी स्त्रीने वात कही. त्यारें स्त्रीयें उलटो उबको दीधो. के, तमे ए जोलापणुं केम कयुं ? कदा चित् देवता, सहाय्य न थयुं होत तो, पुत्र बली जात, अने तमे पण ध मन्रष्ट थात, लोकमां धर्मनी अपनाजना थात, ते माटे एम न करिये अनुक्रमें ते स्त्रीनार श्रीअजितनाथ परमेश्वर पासे चारित्र अंगिकार करीने, संयम तप पाली, केवलज्ञान पामीने मोदें गयां. ब्राह्मणप्रमुख पण प्रतिबोध पाम्या ॥ इति आचार प्रदीपे मुग्घनट्ट कथा ॥ ते माटे ध मकार्य उपरांत बीजुं कोइ पण उत्कृष्ट कार्य नथी.
॥ हवे बीजा पदनो अर्थ कहे . न पाणिहिंसा परमं अकऊं (पा णि हिंसा के०) प्राणीनी हिंसाथी को पण (परमं के०) उत्कृष्टुं (अकर्क के० ) अकार्य (न के ) नथी. एटले जीव हिंसा उपरांत कोई पण अ कार्य नथी. ते नपर देवप्रसाद, सामदेव अने वामदेवनी कथा कहे .
याज जंबुद्दीपना नरतदेवने विषे पंचाल देशे कांपिढ्नपुर नामें नगर ले. त्यां जयवर्म नामें राजा राज्य करे . तेनेज बावली नामें राणी . तेनी साथें विषयसुख जोगवतो राजा काल गमावे . एकदा राणीयें एवं स्वप्न दीतूं. जे कोक इंटें रत्नजडित मुकुटेंकरी देदीप्यमान एवं राजा नुं मस्तक आयुं, ते मस्तक महारा खोलामां पड्युं. राणी संचम पामीने