________________
२०४
जैनकथा रत्नकोप नाग हो. के तमने झुं कर्तुं ? ते कहेवा लाग्या के, कल्पकतो असंबंधप्रलापी लबा डी जे. तो पण संधी करवानो जवाब न मलवाथी सामंत राजा फरी फरी तेमने पूबवा लाग्या. त्यारे ते लाज पामीने बोल्या के, अमे तो कल्पकनो अनिप्राय समजी शक्या नही. ते सांजली सर्व वैरी राजायें विचायुं के, क वपकें एने पण कांक व्यादिकने लोनें लपटाव्या देखाय ले. नहिंतो साचुं केम बोले ! तो रखेने ए मांहेला ने थइने आपणने मरावे! तेथी आपणने हवे इहां रहेQ घटतुं नथी. एम जाणीने ते सर्व लश्कर सहित नासवा लाग्या.
ते जोइ कल्पकें नंदरांजाने कयुं. हवे अस्वारी करीने जेम तमने गमे तेम लूटो. कोई भाडा हाथ करनार नथी. ते सांजलीने नंदराजाय पण चढाइ करी ते राजाउना हाथी, घोडा, रथ, रत्न नंमार प्रमुख घणां लूटी लीधां. नंदराजानुं राज्य स्थिर थयु. नंदराजा पण पूर्वला पुष्ट मंत्रीने कल्पकने छुःख दायक,अनर्थकारक जाणीने निग्रह करतो हवो. ते कल्पक न्याय नीतियें करी इव्य उपार्जीने राजानो नंमार जरतो हवो. ए कल्पकनी कथा परिशिष्ट पर्वणीमां ने. ते माटे कल्पकजेवा मंत्रि होयतो राजा शोने. अनयकुमार करी जेम श्रेणिक राजा शोनतो हवो. तेम सकल कलामां कुशल एवा कल्पक मंत्रियें करी ते नंदराजा शोनतो हवो..
अर्थः-लक्जाजु सोहर बनयारी. अथवा लजाजु सोहा एगपत्ति. (लाजु के० ) लजायुक्त (एगपत्ति के० ) पतिव्रता स्त्री एटले शीयल वंती स्त्री ( सोहर के ) शोने जे. अथवा सती होय ते लाज मूकीने जे म तेम न बोले, तो घणुं शोने. इहां जिनमतीनो दृष्टांत कहे ले. यथाः___एक अद्भुत नगर हतुं. त्यां प्रबल शत्रुने मर्दन करे एवो, जनाईन ना में राजा राज्य करे ले. त्यां राजाने घणुं मानीतो, महाजनमा मुख्य, परो पकार करवा तत्पर, एवो वसुमित्र नामें शेठ वसे बे. ते शेठने निर्मल गु णवंती यशोमती नामें नार्या बे; ते स्त्री जरिने समस्त मनोरथ पूर्ण थ ते काल जाय जे. पण पुत्र नथी. तेनुं घणुं दुःख धरे ले. ते शे- कुलदेवता
आराधी. तेणें तुष्टमान थ वर आप्यो,तेथी पुत्र याव्यो. वधामणां कस्वां, वरदत्त एवं नाम दीधुं. ते अनुक्रमें महोटो थयो, सर्व कला जण्यो, यौवन अवस्था पाम्यो. तेने एक सागर नामें बालमित्र . पण ते वक , अने वरदत्त पोतें सरस डे. अन्यदा को एक कन्याने पोताना घरनी नीचे