Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 194

२०३
जैनकथा रत्नकोष नाग हो. के, हा हा ! में ए कुकर्म कयुं ? जेमाटे में महारा पुत्रने मास्यो. माथु पट कवा लागी. है है ! ए कर्मथी दं केम बूटीश !!! एम चिंतववा लागी. ते अनुमाने कीर्तिधर मुनियें जाण्यु के, ए कोक जाति स्मरणादिकें समजी देखाय . एम जाणीने मुनि बोल्या. रे वाघणी ! एम करे गुं थाय? हवे चार शरणां करी चारे थाहारनां पञ्चरकाण कस्य के, जेथी कर्म लूटे, ते सानली वाघणी पण अनशन करीने अनुक्रमें देवलोके गइ. कीर्तिधरजी पण अनुक्रमें केवलझान पामी मोदे गया.तेमाटे उग्रतपनी शोना ते दमाने. ___समाहिजोगो पसमस्त सोहा के०) समाधियोग जे जे तेज, उपश मनी शोना . ते नपर सुव्रतमुनिनुं उदाहरण कहे जे.
सुदर्शनपुर नगरें सुनाग नामें गृहपति वसे . तेने सुजसा नामें नार्या ले. ते स्त्रीनार में श्रावक ले. ते स्त्रीयें सुव्रत नामें पुत्र प्रसव्यो. अनुक्रमें महोटो थयो. ते यौवन अवस्थायें को मुनिनी देशना सांजलीने प्रतिबोध पाम्यो. त्यारे वगर परणेज माता पिताने पूबीने घणा आग्रहथी दीदा लीधी. अनुक्रमें गीतार्थ थयो, घणो समतावंत थयो; एकल विहार पडि मा अंगीकार करी. एवा महा समतावंत, धैर्यवंत मुनिने देखी सौधर्मे देवतानी सनामध्ये प्रशंसा करी के,सुव्रतमुनि पोताना समाधि योगथीको इना चलाव्या चले नही. ते सांजलीने बे देवता यणमानता परीक्षा करवा आव्या. तेणें प्रथमतो अनुकूल उपसर्ग करवा मांझ्या. तेमां एक देवता बोल्यो. धन्य ने सुव्रत अणगार ! जे तमे कुमार थका ब्रह्मचारीपणे दीदा लीधी. बीजो देवता बोल्यो. एने गुं वखाणे ने. एवं तो कुलसंताननो नले द कस्यो. माटे ए अधन्य ले. एवं सांजल्युं तो पण ते मुनि समाधियोगमा रह्या. वली देवतायें ते मुनिनां माता पिताने विषयने विषयासक्त रहेला देवाज्या. तोपण समाधियोगमा रह्या. वली देवतायें मातापिताने मा रवा मांमयां, त्यारें मातापितायें करुणस्वरें रोवा मांमधु, तोपण मुनि समाधीमा रह्या. पनी दिव्य स्त्री विकुर्वीने विन्रम विलास सहित मुनिने जोवा मांमयु. दीर्घ निसासा नांखीने मुनिने आलिंगन देवा मांमयुं. तो. पण पोताना समाधियोगथी चल्या नही. एम समाधियोगमा रहेता केव लज्ञान पाम्या. अनुक्रमें मोदे गया. इति आवश्यकनियुक्तो योगसंग्रहे कथा॥
॥ नाणं सुकाणं चरणस्स सोहा (नाणं के०) झान तथा (सुजाणं के०)