Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 120

२०
जैनकथा रत्नकोष नाग हो. लोग जोगवतो त्यां रहे जे. एम ते वेश्याने घेर रहेतां बार वर्ष वही गया.
एवा अवसरमां एक कवीश्वर, महावादी, वैयाकरण शिरोमणि, एवो वररुचि नामें विप्र ते नित्य एकशो आठ नवां काव्य करीने नंदराजानी उलग करे. ते सांजली राजा मंत्रीसामु जुए. पण मिथ्यात्वी जाणीने मंत्री तेनी प्रशंसा करे नही. त्यारे राजा पण तुष्टिदान दिये नही. ते अनिप्राय ब्राह्मणे जाण्यो त्यारे ते ब्राह्मण मंत्रीश्वरनी स्त्रीनी सेवा करवा लाग्यो. तेथी लक्ष्मीवतीयें संतुष्ट थश्ने एक दिवसें तेने पूब्यु. त्यारें वित्रं कर्तुं त मारो स्वामी महारा काव्यनी प्रशंसा करे, तो दुं दान पामुं. तेवारे स्त्रीयें, जारने तेना काव्यनी प्रशंसा करवा कमु. प्रधान बोल्यो, हुँ मिथ्यात्वीनी प्रशंसा केम करूं ? तो पण स्त्रीयें घणो आग्रह करवाथी प्रधाने मान्युं. जे माटे अंध, स्त्री, बाल अने मूर्ख ए चारनो आग्रह बलवंत होय.
पबीते वित्रं राजाना मुख आगल काव्य कह्यां. त्यारें मंत्रीश्वर बो ख्या के, ए सुनाषित रूड डे. ते सांजली राजायें एकसो आठ दीनार आ प्या ते दिवसथी मामी निरंतर एकसो आठ सोनैया तेने राजा आपे एक दिवस मंत्रिय राजाने पूब्यु के, हे राजन् ! था सोनैया तमे केम आपो बो ? राजायें कह्यु के, तमें प्रशंसा करी माटे यापुं बु.अन्यथा पूर्वे कां न आप्या ? मंत्री बोल्या. में एनी प्रशंसा तो करी नथी में तो मात्र पूर्वनां काव्य वखाण्यां हतां, एतो पूर्व पुरुषोना जोडेला काव्य ते तेणे पोतें जो डेला , एवो जुठो अनिमान धरीने तमारा आगल कहे . राजा बोल्यो ए वात केम मनाय? मंत्री बोल्यो महारी दीकरीने पण ए काव्य या वडे . तेनी परीदा तमोने प्रातःकाले करी देखाडी'. ।
हवे ते मंत्रीश्वरने सात पुत्रिन ने ॥ यतः ॥ जरका य जरकदिन्ना, नू था तह चेव नूथ दिन्ना य ॥ सेणा वेणा रेणा, जयणी, थूलिनहस्स ॥१॥ तेमां पहेली कोइ पण काव्य जो एकज वार सांजले, तो तेने मु खपाठ थ जाय. एवी माहीजे, बीजीने बे वार सांजले एटले आवडे, त्री जीने त्रणवार सांगलें एटले आवडे, एम सातमीने सातवार सांजले एटले.
आवडे. पनी प्रधाने ते साते पुत्रियोने परिषचने आंतरे राजसनामांबे सारी. अने जेटले वररुचीयें एकशो आठ काव्य नवां जोडीने कह्यां, ए टले यदायें ते तरत कही देखाड्यां. पडी बीजीयें कह्यां. पनी त्रीजीयें क