Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 121

गौतमकुलक कथासहित. २०ए ह्यां, एम अनुक्रमें सातमी कह्यां. ते सांजली राजाने रीस चढी, त्यारें निषेध कयो के, ब्राह्मणने कां बापशो नही. हवे वररुचीयें गंगामध्ये ज इने यंत्र करा. तेमां एकसो आठ सोनैयानी पोटली बांधी म्रके. प्रातःका ले गंगानी स्तुति करी पोताने पगें आक्रम करे. एटलें पोटली पाणी उपर आवे तेवारे ते पोतें तेने उपाडी लियें. एम नित्य करे, ते जो लोक सर्व वि स्मय पाम्या. ते वात राजायें सांजली मंत्रिनें कही. त्यारें मंत्रीश्वर बोल्या. जो ए वात सत्य , तो प्रातःकाले जोवा जश्लॅ. राजायें पण मान्युं.
हवे मंत्रीश्वरें बानो दूत मूक्यो, ते सरने यांने बुपीने पंखीनी पेवें रह्यो. जेवारे ते ब्राह्मणें सोनैयानी ग्रंथि घाली, तेवारे ते चर पुरुषं दीती, ते ब्राह्मण गयो त्यारे ते ग्रंथि चर पुरुषे काढीने बानीमानीजश्मत्रीश्वरने यापी.
प्रातःकालें मंत्रीश्वर राजाने तेडी गंगाने कांवे जोवा गया. वररुचीयें पण प्रातःकाले आवी गंगानी स्तवना करी, पगे करीने यंत्र चालना घणी ये करी पण ग्रंथि भावी नही !! त्यारे हाथ घाली खोलवा लाग्यो, पण जडी नही. तेथी मौनपणे रह्यो. ते जो प्रधान बोल्यो के, आज गंगाजी केम सोनैया अापतां नथी ? हे नूंमा ! आगलथी गंगामांहे ग्रंथि घाली ते तो महारी पासे ले. माटे हवे गुं खोले ? ले या तहारी गांउडी उल ख ! एम कहीने गांउडी आपी. ते देखीने तेने मरणथकी पण वधारें पुःख लाग्युं. प्रधान राजाने कहेवा लाग्यो, हे महाराज ! लोकने उगवाने माटे अागला दिवसनी सांजे घाली जाय , अने सवारे आवी काढे . राजायें कडं के, तें नलु कपट जाण्यु. पड़ी सौ पोतपोताने घेर आव्या.
हवे वररुचि हृदयमा घणो ष राखे, मंत्रिनां बिखोल्ने, मंत्रीश्वरना घरनी वात दासी प्रमुखने पूछयां करे. एक दिवस दासीये कह्यु के, मंत्री ना पुत्र सिरियानो विवाह, माटे राजा जमवा आवशे. तेने नेट करवा सा रुं शस्त्रादिक घडाय , ते वात सांगली विप्रने बल जड्युं. तेवारें न्हानां बोकरांने चणा प्रमुख खावा पीने नणावतो हवो के, “जे. सकमाल करे ले ते नंदराजा जाणतो नथी. सकमाल तो राजाने मारीने सिरिया ने राजा करशे," ते डोकरा पण ठाम गम एम कहेतां फरे. अनुक्रमें परं परायें ए वात राजा सूधी यावी, त्यारें राजा विचारवा लाग्यो के, बाल क बोले ते साधु थाय ॥ यतः ॥ बालका यज्ञ नाषन्ते, नाषनो यच योपि